Administrator danych osobowych informuje, że wszystkie dane osobowe na stronie internetowej parafii pod wezwaniem Trójcy Przenajświętszej w Machowej umieszczone zostały za zgodą osób, których dane dotyczą lub umieszczone są na podstawie prawa.

Nasza historia

Machowa – wieś położona w województwie podkarpackim, w powiecie dębickim, w gminie Pilzno.

Machowa położona jest przy drodze krajowej nr 94, około 7 km na zachód od Pilzna. Graniczy z Pilznem, Łękami Dolnymi, Łękami Górnymi, Podlesiem, Pogórską Wolą, Żdżarami i Lipinami. W latach 1975 - 1998 Machowa administracyjnie należała do województwa tarnowskiego.

Machowa była wsią prywatną, z właścicieli zapisali się w jej dziejach m.in. Maciej Niemyski, fundator budowy kościoła z 1778 roku oraz hrabiowska rodzina Ankwiczów, władająca Machową od początku XIX wieku. Pochodziła z niej córka hr. Stanisława Ankwicza i Anny z Łępickich, Henrietta Ewa (1810–1879), która zapisała się w historii jako młodzieńcza miłość Adama Mickiewicza, adresatka jego wierszy: „Do mego Cziczerona”, „Do H... Wezwanie do Neapolu. (Naśladowanie z Goethego)”. Ankwiczówna została później żoną Stanisława Sołtyka, a następnie Kazimierza Kuczkowskiego, właściciela m.in. niedalekiego Zasowa. Po śmierci została pochowana w rodzinnej krypcie pod prezbiterium kościoła w Machowej.

Kościół parafialny w Machowej pw. Trójcy Przenajświętszej (dekanat Pilzno), wzniesiony w 1778 jako kapelania dworska. Od 1889 była tu ekspozytura parafii w Łękach Górnych, zaś samodzielna parafia została erygowana przez biskupa tarnowskiego Leona Wałęgę w 1925.

W latach 1991–1993 w Machowej działał, przy wybudowanym specjalnie w tym celu torze, klub żużlowy Victoria Rolnicki Machowa. W latach 2005-2011 w klasie B (grupa: Dębica II) grał KS Machowa.

You didn’t come this far to stop

Od 1 do 8 listopada można uzyskać odpust dla tych, którzy odeszli do wieczności

Pomóżmy zmarłym

POMÓŻMY DUSZOM CIERPIĄCYM W CZYŚĆCU!

JAK ZYSKAĆ ODPUST ZUPEŁNY ZA ZMARŁYCH (1-8 listopada)?

W dniach od 1 do 8 listopada za pobożne (czyli modlitewne) nawiedzenie cmentarza z równoczesną modlitwą za zmarłych – możemy codziennie uzyskać odpust zupełny, który można ofiarować wyłącznie za zmarłych (za nawiedzenie cmentarza w inne dni – odpust cząstkowy, również wyłącznie za zmarłych). Odpust zupełny zyskujemy tylko raz dziennie.

Warunki uzyskania odpustu zupełnego:

1. Wzbudzić intencję jego otrzymania.

2. Być w stanie łaski uświęcającej.

3. Wyzbyć się przywiązania do jakiegokolwiek grzechu.

4. Przyjąć w tym dniu Komunię Świętą.

5. Odnowić jedność ze wspólnotą Kościoła poprzez odmówienie: „Ojcze nasz”, „Wierzę w Boga” oraz modlitwy w intencjach bliskich Ojcu Świętemu (np. „Zdrowaś Maryjo”).

Co to jest ODPUST?

Odpust jest to darowanie (odpuszczenie) przez Boga kary doczesnej za grzechy odpuszczone już co do winy w sakramencie pokuty.

Poprzez spowiedź grzesznik otrzymuje przebaczenie wyznanych grzechów, ale uzyskane przebaczenie nie uwalnia od kar doczesnych (czasowych), które spotykają nas za życia lub po śmierci w czyśćcu. Dlatego nawet ktoś, kto umiera w stanie łaski uświęcającej nie idzie prosto do nieba, musi odnowić w sobie pełne podobieństwo do Boga. Uwolnieniu od tych kar służą właśnie odpusty.

Rozróżnia się odpusty cząstkowe i zupełne (zależnie od tego, w jakim stopniu uwalniają nas od kary doczesnej). Odpusty te może zyskiwać każdy ochrzczony dla siebie po spełnieniu odpowiednich warunków lub ofiarowywać je za zmarłych.

ODPUST zatem nie jest odpuszczeniem grzechów, ale darowaniem kar czyśćcowych za grzechy.

Pomagamy powodzianom!

W związku z dramatyczną powodzią, która dotknęła południowo - zachodnią część Polski, Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski zaapelował o zorganizowanie w najbliższą niedzielę 22 września 2024 roku, po każdej Mszy Świętej, w każdej diecezji zbiórki pieniężnej na pomoc poszkodowanym. Zebrane środki finansowe zostaną przekazane poszkodowanym za pośrednictwem Caritas Polska. "Łączę się duchowo ze wszystkimi dotkniętymi skutkami powodzi w południowej części naszego kraju.

Modlę się także za niosących pomoc i apeluję do ludzi dobrej woli o konieczne wsparcie dla poszkodowanych i ofiar żywiołu" - podkreślił Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski.

Odpowiadając na apel Przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski w najbliższą niedzielę (22 września) zorganizowana będzie zbiórka do puszki Caritas na rzecz powodzian po każdej Mszy Św.

Komunikat Przewodniczącego Komisji Episkopatu Polski ds. Misji, bp. Jana Piotrowskiego z okazji XXV Ogólnopolskiego Tygodnia św. Krzysztofa

„Razem niesiemy Chrystusa na krańce świata”

Siostry i bracia w Chrystusie! Czcigodni księża! Wielebne osoby życia konsekrowanego! Szanowni kierowcy i wszyscy użytkownicy dróg!

W dniach 21 – 28 lipca br. obchodzimy w Kościele w Polsce XXV Ogólnopolski Tydzień św. Krzysztofa. Odbywa się on co roku z okazji liturgicznego wspomnienia Świętego, patronującego kierowcom oraz podróżnym i wszystkim zmotoryzowanym. Tę inicjatywę rozpoczęła i wiernie od 2000 roku organizuje i ogłasza MIVA Polska – misyjne stowarzyszenie działające w strukturach Komisji Episkopatu Polski ds. Misji, które troszczy się o wyposażenie misjonarzy, w konieczne w ich misyjnej posłudze, środki transportu. Tak więc również i w tym roku MIVA Polska zaprasza do udziału w misyjnej Akcji św. Krzysztof – grosz za kilometr szczęśliwie przejechany na misyjne pojazdy.

Lipcowym obchodom Tygodnia św. Krzysztofa towarzyszy hasło: Razem niesiemy Chrystusa na krańce świata. Nawiązuje ono to hasła roku duszpasterskiego: Uczestniczę we wspólnocie Kościoła. To uczestnictwo zawiera w sobie perspektywę misyjną. Na mocy chrztu św. jesteśmy bowiem odpowiedzialni za głoszenie Ewangelii wszystkim narodom świata. Ojciec Święty Franciszek uczy nas, że każdy ochrzczony jest uczniem-misjonarzem, powołanym, by nieść Ewangelię światu (por. Evangelii gaudium, 120). Bowiem wspólne zaangażowanie, płynące z wiary w Jezusa Chrystusa, może przynosić coraz większe owoce. W Uroczystość Zesłania Ducha Świętego papież Franciszek przypomniał wierzącym, że tak jak Apostołowie jesteśmy posłani, zwłaszcza dzisiaj, aby głosić Ewangelię wszystkim, wychodząc coraz dalej, nie tylko w sensie geograficznym, ale przekraczając bariery etniczne, religijne, z misją prawdziwie powszechną (Rzym, 19.06.2024).

Dziękujemy Panu Bogu za 1690 polskich misjonarzy i misjonarki obecnych w 99 krajach świata. Towarzyszymy im naszym wielorakim wsparciem w duchu odpowiedzialności za sprawę misji. Potrzebna jest dziś gorliwa modlitwa o nowe powołania w Kościele, a szczególnie powołania misyjne (por. Łk 10, 2). Ciągle bowiem potrzebni są nowi misjonarze i misjonarki, by pójść na pierwszą linię misyjnych wyzwań, bardzo często do miejsc, gdzie trwa ciągle jeszcze pierwsza ewangelizacja. Obszarem, którym zajmuje się misyjne stowarzyszenie MIVA Polska są środki transportu dla misjonarzy. Bez trudu zauważamy, że są to konieczne narzędzia w prowadzeniu działalności misyjnej. Misyjne Kościoły lokalne, położone w tak wielu obszarach ubóstwa nie są w stanie same im ich zapewnić. Brak własnych środków transportu oznaczałby brak możliwości dotarcia do ludzi, żyjących na peryferiach, z dala od ośrodków miejskich i głównych centrów misyjnych. Tym samym wielu nie miałoby dostępu do poznania Chrystusa i Jego Ewangelii, posilania się Chlebem Eucharystycznym oraz innych Sakramentów. Wszystkie dzieła prowadzone przez misjonarzy, zarówno duszpasterskie jaki i charytatywne, edukacyjne czy w ochronie zdrowia, nie mogą dziś się obejść bez odpowiednich pojazdów. Także rodzimi katechiści, pełniący ważną rolę w życiu i funkcjonowaniu wspólnot kościelnych potrzebują wsparcia na chociażby najprostsze środki transportu jakimi są rowery czy motorowery.

W tym miejscu pragnę wyrazić moją szczerą i głęboką wdzięczność za wszelkie ofiary i wsparcie przekazane w ub. roku 2023 na pojazdy misyjne. Dzięki tym ofiarom zostało zakupionych 935 rożnych środków transportów w ramach 115 projektów misyjnych w 36 krajach świata skierowanych przez polskich misjonarzy i misjonarki do MIVA Polska. Na długiej liście zakupionych w ub. roku pojazdów znalazło się m.in. 52 samochody osobowe i terenowe, 4 ciężarówki, 2 busy, 37 motocykli zarówno dla misjonarzy jaki i katechistów, 2 łodzie motorowe, 334 rowerów - dla katechistów i uczniów w Afryce oraz 499 wózków inwalidzkich tzw. „promieni miłosierdzia”, a także ambulans to szpitala misyjnego, 1 traktor oraz 1 mini- kombajn zbożowy do gospodarstwa przy misji. Całkowita pomoc przekazana na te pojazdy wyniosła 5 mln 114 tys. 776 zł. Jest to bezcenny wkład Kościoła w Polsce w realizację dzieła misyjnego Kościoła i wyraz wielkiego zaangażowania i wrażliwości tak wielu ludzi na potrzeby misyjne.

Jako Przewodniczący Komisji Episkopatu ds. Misji zwracam się także i w tym roku z moim gorącym apelem o udział w misyjnej Akcji św. Krzysztof. Prosząc o błogosławieństwo swoich pojazdów, bądźmy wdzięczni Panu Bogu za ich dobrodziejstwo i za szczęśliwie przejechane kilometry, a w duchu tej wdzięczności oraz solidarności z polskimi misjonarzami i misjonarkami, wesprzyjmy na miarę naszych możliwości ich potrzeby w zakresie środków transportu. Niech każda parafia postara się o zorganizowanie tej misyjnej akcji z błogosławieństwem kierowców i pojazdów wraz ze zbiórką ofiar na ten ważny cel.

Moi drodzy! Obchody Tygodnia św. Krzysztofa przypadają zawsze w czasie wzmożonego ruchu drogowego związanego z czasem wakacji i urlopów. Obowiązkiem każdego uczestnika ruchu drogowego, jest troska o bezpieczeństwo i kulturę drogową. Przypominanie o tym w Kościele wynika z przykazania miłości Boga i bliźniego, gdyż chodzi i dobro i życie drugiego człowieka, który jest umiłowanym dzieckiem Bożym. Naszą modlitwę o błogosławieństwo i opiekę w podróżach starajmy się zawsze łączyć z dobrym świadectwem naszej wiary, gdy korzystamy z naszych pojazdów. Dbajmy odpowiedzialne i roztropne poruszanie się pod drogach. Unikajmy wszelkiego rodzaju lekkomyślności i brawury, aby nie narażać siebie i innych na niebezpieczeństwo.

Niech zarówno w podróżach jaki i w życiu towarzyszy wszystkim matczyna opieka Maryi, Matki Bożego Syna, oraz wstawiennictwo i pomoc św. Krzysztofa.

Z pasterskim błogosławieństwem

+ Biskup Jan Piotrowski

Biskup Kielecki,

Przewodniczący Komisji Episkopatu Polski ds. Misji

Kielce, 7 czerwca 2024 r.

Z kroniki parafialnej - 11 i 12

1963

Dzięki nieustającej ofiarności parafian oraz niewyczerpanym pomysłom ks. proboszcza w tym roku:

1. oszalowano i pomalowano werandę przy kościele;

2. Matki ze Żdżar sprawiły dwa dywany do głównego ołtarza i do ołtarza Matki Bożej;

3. Młodzieńcy z Machowej sprawili figurę P. Jezusa do grobu.

1964

Wchodzimy w przestrzeń czasu, który związane ma dzisiaj oczy i zakryte oblicze! Wchodzimy weń z słodkim Imieniem Jezus – znacząc się krzyżem zbawienia i ową tajemniczą otchłań tego Roku ścielącego się dzisiaj przed nami.

Więcej w zakładce - Z kroniki parafialnej - 11 i Z kroniki parafialnej - 12

Stań w obronie krzyża!

https://niezdejmujkrzyza.pl/#petycja

OJCZE NASZ w Dniu Ojca!

Cała Polska stanie do modlitwy OJCZE NASZ w Dniu Ojca! Dołącz do ogólnopolskiej inicjatywy, którą podejmują chrześcijanie w naszym kraju, aby zjednoczyć się we wspólnym wołaniu. Tak, właśnie TY! Twoja parafia, lokalna wspólnota, Kościół, Twój dom, Ty sam w intymności z Bogiem — nieważne gdzie, ważne że jednym głosem i o jednej porze!
23 czerwca o 18:30 zawoła cały naród. Staniemy w dziękczynieniu do Boga za nasz kraj, za jego mieszkańców, za nasze społeczności, relacje, za nasze granice, tożsamość, tradycję, dziedzictwo pokoleń. Za historię, w której od zawsze prowadzi nas ukochany Ojciec!

Jeżeli chcesz zawołać razem z nami, zarejestruj swoją miejscowość na stronie: https://ojczenasz.com.pl/pl/
abyśmy wiedzieli skąd będziesz się modlił i zobaczyli skalę modlitwy, która rozlewa się po całej Polsce.

Nie potrzebujesz nic, oprócz własnej woli i gotowości serca do tego, aby oddać chwałę Panu w najbardziej znanej modlitwie dla wszystkich chrześcijan.

Do USŁYSZENIA w Dniu Ojca!

Nauczanie religii w polskiej szkole stanowi wielkie dobro dla dzisiejszego młodego człowieka, które wymaga wspólnej troski ze strony rodziny, Kościoła i państwa. Lekcja religii w szkołach publicznych ma miejsce w 23 krajach Europy i jej obecność jest traktowana jako standard systemów edukacyjnych. W Polsce lekcja religii, wyrzucona przez władze komunistyczne po II wojnie światowej, powróciła do szkół publicznych w 1990 roku, kiedy rozpoczęły się procesy demokratyzacji życia w naszej Ojczyźnie.

Wyrażamy sprzeciw wobec ostatnich decyzji Ministerstwa Edukacji Narodowej odnoszących się do organizacji lekcji religii w szkole. Apelujemy o uwzględnienie woli rodziców, którzy w zdecydowanej większości posyłają swoje dzieci i młodzież na lekcje religii. W skali całego naszego kraju jest to prawie osiemdziesiąt procent rodziców. Oni mają prawo do lekcji religii na terenie szkoły publicznej, gdyż wynika to z podstawowych praw i wolności człowieka, zagwarantowanych w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej i Konkordacie między Stolicą Apostolską i Rzecząpospolitą Polską.

Przypominamy, że wszelkie zmiany odnośnie do organizacji lekcji religii w szkole publicznej winny dokonywać się zawsze zgodnie z obowiązującym prawem i w porozumieniu z Kościołami oraz związkami wyznaniowymi. W rozmowach podejmowanych z Ministerstwem Edukacji Narodowej konieczne jest wypracowanie wspólnego porozumienia wymaganego przez prawo. Porozumienie zakłada zawsze zgodę na wspólnie wypracowane stanowisko.

Zachęcamy wszystkich wiernych, aby podejmować działania ukazujące wartość lekcji religii w szkole. Szczególnie prosimy katolickich rodziców, aby odważnie zabierali głos w tej sprawie. Apelujemy także do mediów katolickich, ruchów i wspólnot religijnych, aby podejmowali podobne działania.

Należy zauważyć, że nauczanie religii katolickiej i innych wyznań wspiera wychowawczą rolę szkoły. Nauczanie religii w szkole stanowi integralną część wychowania człowieka w jego sferze intelektualnej, moralnej i duchowej. Treści przekazywane na lekcji religii uczą budowania relacji osobowych, wrażliwości serca, postawy braterstwa, wzajemnego szacunku i dialogu z przedstawicielami różnych nacji, religii i światopoglądów, kształtują postawy oparte na sprawiedliwości i solidarności społecznej, wskazują na wielką godność każdego człowieka, konieczność niesienia pomocy potrzebującym i dbanie o dobro wspólne. Wychowują do troski o stworzony świat i jego piękno. Lekcja religii wspiera rodzinę i szkołę w różnych kryzysach psychicznych doświadczanych przez uczniów, jest dla nich pomocą w przeciwdziałaniu przemocy, agresji i profilaktyce uzależnień.

Lekcja religii ma też bardzo ważne znaczenie kulturowe. Przekaz wiedzy na temat chrześcijaństwa jest konieczny do rozumienia europejskiej i polskiej kultury a także kultury wielu krajów na wszystkich kontynentach. Świadectwo ponad 1050-letniej tradycji chrześcijaństwa w Polsce pokazuje, jak wiara kształtowała nasze dzieje i pozwalała narodowi przetrwać najtragiczniejsze wydarzenia historii. Trzeba mówić o zbudowanych na wierze wielkich dziełach naszych rodaków, wieszczów i bohaterów, uczonych i świętych, ludzi nauki, kultury i sztuki.

Dziękujemy wszystkim nauczycielom religii za ich ofiarną i pełną poświęcenia pracę w szkole. Drodzy nauczyciele religii, chcemy Wam powiedzieć, że jesteśmy z Wami! Podzielamy Wasze troski i obawy. Nie zapominamy o Was w rozmowach z władzami państwowymi. Dziękujemy wszystkim osobom zaangażowanym w dzieło lekcji religii w szkole. Dziękujemy władzom oświatowym i dyrekcjom szkół, duszpasterzom, rodzicom i wszystkim, którzy podejmują odpowiedzialnie trud wychowania młodego pokolenia.

Podpisali pasterze Kościoła katolickiego w Polsce obecni na 398. Zebraniu Plenarnym Konferencji Episkopatu Polski.

Oświadczenie Dyrektorów Wydziałów Katechetycznych

Dyrektorzy Wydziałów Katechetycznych diecezji w Polsce obecni na konferencji pod kierownictwem Księdza Biskupa Wojciecha Osiala, Przewodniczącego Komisji Wychowania Katolickiego KEP, wyrażają stanowczy sprzeciw wobec działań Ministerstwa Edukacji
Narodowej dotyczących szkolnych lekcji religii. Działania te układają się w pakiet zmian, które są jawną dyskryminacją dzieci i młodzieży uczestniczących w szkolnych lekcjach religii, ich rodziców oraz nauczycieli religii. Dyrektorzy podkreślają, że wszelkie zmiany winny dokonywać się zawsze zgodnie z obowiązującym prawem, na drodze wzajemnego dialogu i w porozumieniu z wszystkimi Kościołami i związkami wyznaniowymi. Konieczne jest zawsze wypracowanie porozumienia strony rządowej z władzami Kościoła i związków wyznaniowych. Wynika to z zapisów w Ustawie o systemie oświaty, Konstytucji RP oraz Konkordatu. Jedynie na drodze dialogu i współpracy można właściwie troszczyć się o rozwój młodych pokoleń Polek i Polaków.

1. Formą nierówności i niesprawiedliwego traktowania uczniów i nauczycieli religii jest wprowadzana przez Ministerstwo możliwość zwiększania grup poprzez łączenie uczniów z różnych klas i poziomów edukacyjnych: do 25 osób w klasach I-III i do 30 osób w klasach IV-VIII szkół podstawowych oraz w szkołach ponadpodstawowych. Nauczanie religii w grupach większych niż w przypadku innych lekcji ma charakter dyskryminacji i nie jest podyktowane dobrem ucznia. Ministerstwo planuje łączenie klas w grupy także bez uwzględniania wieku dzieci. Sytuacja, w której uczniowie z klas IV szkoły podstawowej znajdą się na jednej lekcji z uczniami klas VIII jest sprzeczna z wszelkimi zasadami psychologicznymi, pedagogicznymi i dydaktycznymi. Narusza to prawa ucznia, godność dziecka oraz krzywdzi je w procesie edukacji.

2. Ministerstwo, pomimo licznych głosów sprzeciwu, bez żadnego porozumienia z Kościołem, podjęło decyzję, że ocena z religii od 1 września 2024 r. nie będzie wliczana do średniej ocen. W sposób rażący godzi to w podstawowe zasady dydaktyczne. Dziecko nie jest w stanie zrozumieć, dlaczego jego wysiłek na lekcjach religii nie jest doceniony w ten sam sposób, jak w przypadku innych przedmiotów.

3. Zapowiadane przez Ministerstwo umieszczanie lekcji religii jedynie na początku i na końcu zajęć jest formą dyskryminacji, segregacji i nietolerancji wobec osób wierzących. Jest to krzywdzące wobec uczniów i ich rodziców. Godzi również w podstawowe prawa nauczycieli religii, określone m.in. w Karcie Nauczyciela.

4. Dyrektorzy wyrażają sprzeciw wobec planów zmniejszenia ilości lekcji religii do jednej tygodniowo. Nauczyciele religii aktywnie uczestniczą w realizacji szkolnych programów profilaktyczno- wychowawczych na wszystkich płaszczyznach w społeczności szkolnej. Uczą miłości bliźniego, wrażliwości na potrzeby drugiego człowieka, dialogu, tolerancji, szacunku, kształtują postawy społeczne. Kształtują postawy proekologiczne, społeczne, dotyczące zdrowia fizycznego i psychicznego. Troska nauczycieli religii o rozwój emocjonalny, społeczny i duchowy przekłada się na kondycję psychofizyczną uczniów. Organizacja lekcji religii w przestrzeni szkolnej jest wypełnieniem konstytucyjnego prawa rodziców do wychowania i nauczania religijnego zgodnie ze swoimi przekonaniami (art. 53, ust. 3 Konstytucji). Jest też dla rodziców ułatwieniem, gdyż często zapracowani, z wielką trudnością doprowadzaliby dzieci na zajęcia przy parafii. Wprowadzanie zmian w organizacji lekcji religii w szkole odbywa się do tej pory bez wymaganego przez prawo porozumienia Ministerstwa ze stroną kościelną. Państwo demokratyczne powinno respektować prawa wszystkich obywateli – zarówno wierzących, jak i niewierzących.

Osoby odpowiedzialne za katechizację i szkolne nauczanie religii w Polsce proszą Rodziców i wszystkich ludzi dobrej woli o aktywne włączenie się w obronę obecności lekcji religii w polskiej szkole. Wysyłajmy do Ministerstwa nasz sprzeciw w tej sprawie na adres:
kancelaria@men.gov.pl.

Dyrektorzy Wydziałów Katechetycznych
Stegna, 23 maja 2024 r.

Niedziela Miłosierdzia Bożego

Dzień wielkich łask

Pan Jezus związał z nim wielkie obietnice.
Powiedział Siostrze Faustynie:
„W dniu tym otwarte są wszystkie upusty Boże, przez które płyną łaski”.
Z tym świętem związana jest również łaska szczególna, obiecana przez Pana Jezusa wszystkim, którzy tego zwrócą się do Niego z ufnością:
„Która dusza przystąpi do spowiedzi i Komunii Świętej, dostąpi zupełnego odpuszczenia win i kar”.

Jest to łaska wyjątkowa:
• Uwalnia od kar
• Gdyby ktoś umarł, to idzie do nieba, bo darowane ma odbycie kar czyśćcu.

Przyjmij ten dar i zachęć innych!

Źródło: Nasz Dziennik nr 80/2024

Chrystus zmartwychwstał, Alleluja!

Prawdziwie zmartwychwstał, Alleluja

Drodzy Parafianie i Goście!

Życzę Wam błogosławionych, pełnych miłości, radości i pokoju świąt Zmartwychwstania Pańskiego! Niech Zmartwychwstały Pan napełni wszystkich pokojem i wiarą, da siłę w pokonywaniu trudności i pozwoli z ufnością patrzeć w przyszłość! ks. proboszcz

„Z Biblią w sercu, z Biblią w rodzinie, z Biblią w codziennym życiu”.

REKOLEKCE WIELKOPOSTNE

MACHOWA 22-26 MARCA 2024

PIĄTEK 22.03.2024 – "Tak Bóg umiłował świat, że dał swojego Syna…”

17.00 Droga Krzyżowa

17.45 Msza św. – kazanie rekolekcyjne

SOBOTA 23.03.2024 - „ Synu Oto Matka Twoja.. Maryja Matka Słowa uczy słuchać i rozważać…

7.00 Msza św. – kazanie rekolekcyjne

17.00 Msza św. – kazanie rekolekcyjne

NIEDZIELA 24.03.2024 - „Krzyż, Ostatnie Słowo Miłości” Św. Jan Paweł II. Biblia – Pismo Święte. Księga Nadziei.

7.15 Msza św. – kazanie rekolekcyjne

10.30 Msza św. – kazanie rekolekcyjne dla dzieci, a po niej konferencja dla młodzieży

14.30 Gorzkie Żale – Rozważanie Męki Pana Jezusa

15.00 Msza św. – kazanie rekolekcyjne

PONIEDZIAŁEK 25.03.2024 - „ Z każdego słowa zdacie rachunek… Św. Józef, Człowiek sprawiedliwego słowa…

7.00 Msza św. – kazanie rekolekcyjne

Spowiedź od 14:30 – 18:00 z przerwą o godz. 15:45

18.00 Msza św. – kazanie rekolekcyjne

WTOREK, 26.03.2024 - „ Z sercem szlachetnym wydać dobre owoce słowa.. Bł. Rodzina Ulmów – Wiktoria, Józef i Dzieci… Świadkowie Słowa Życia

7.00 Msza św. – kazanie –zakończenie rekolekcji

13.00 Odwiedziny chorych

18.00 Msza św. – kazanie - zakończenie rekolekcji

PEREGRYNACJA RELIKWII BŁ. RODZINY ULMÓW W DIECEZJI TARNOWSKIEJ

Drodzy Małżonkowie, Drogie Rodziny, już dzisiaj serdecznie zapraszamy na tydzień peregrynacji relikwii bł. Rodziny Ulmów w diecezji tarnowskiej, która będzie miała miejsce po Wielkanocy w dniach od 13-20 kwietnia. Szczegóły na plakacie.

W dniach od 6-12 kwietnia będziemy przeżywać Diecezjalny Tydzień Małżeństw i Rodzin, który będzie przygotowaniem do tygodnia peregrynacji. W tym czasie będziemy otaczać szczególną modlitwą we wspólnotach parafialnych małżeństwa i rodziny. W wielu parafiach będą odbywać się także specjalne spotkania i konferencje nawiązujące do inspirującego przykładu życia Rodziny Ulmów. Na naszym profilu Duszpasterstwa Małżeństw i Rodzin Diecezji Tarnowskiej (https://www.facebook.com/profile.php?id=100064742794477) będziemy informować o znanych nam miejscach spotkań w poszczególnych parafiach, na które serdecznie zapraszamy wszystkich zainteresowanych.

Narodowy Dzień Pamięci „Żołnierzy Wyklętych”

   1 marca obchodzimy Narodowy Dzień Pamięci „Żołnierzy Wyklętych” ustanowiony 13 lat przez Sejm RP jako wyraz hołdu dla bohaterów antykomunistycznego i niepodległościowego podziemia, którzy po II wojnie światowej przeciwstawili się narzuconej siłą władzy komunistycznej. „Pamięć o Żołnierzach Wyklętych jest nam potrzebna, aby wychować współczesne i przyszłe pokolenia. Ta pamięć to z jednej strony hołd ofiarom, bohaterom, tym, którzy potrafili wybierać, a z drugiej – lekcja dla współczesnych” – powiedział wicepremier, minister kultury i dziedzictwa narodowego prof. Piotr Gliński podczas rocznicowych uroczystości przy tablicy na gmachu Ministerstwa Sprawiedliwości w Warszawie upamiętniającej ofiary Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego.

   Narodowy Dzień Pamięci „Żołnierzy Wyklętych”, będący wyrazem hołdu dla żołnierzy drugiej konspiracji za świadectwo męstwa, niezłomnej postawy patriotycznej i przywiązanie do tradycji niepodległościowych, jest obchodzony w Polsce od 2011 roku. Ustawę o ustanowieniu święta skierował do Sejmu RP śp. prezydent RP Lech Kaczyński.

     Data obchodów Narodowego Dnia Pamięci „Żołnierzy Wyklętych” nie jest przypadkowa – 1 marca 1951 roku w więzieniu na warszawskim Mokotowie po pokazowym procesie z polecenia władz komunistycznych strzałem w tył głowy zamordowano przywódców IV Zarządu Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość” – płk. Łukasza Cieplińskiego i jego towarzyszy walki. Tworzyli oni ostatnie kierownictwo ogólnopolskiej konspiracji kontynuującej od 1945 r. dzieło Armii Krajowej. Ich ciała komuniści zakopali w nieznanym miejscu.

Oświadczenie Komisji Wychowania Katolickiego Konferencji Episkopatu Polski wobec zapowiedzi Ministerstwa Edukacji Narodowej o planowanych zmianach w organizacji lekcji religii w szkołach

Komisja Wychowania Katolickiego Konferencji Episkopatu Polski podczas swojego posiedzenia w dniu 13 lutego 2024 roku wyraziła głębokie zaniepokojenie i sprzeciw wobec informacji płynących ze strony Ministerstwa Edukacji Narodowej zapowiadających zmianę w organizacji lekcji religii. Obawy są poparte głosem Rady Szkół Katolickich przy Konferencji Episkopatu Polski i dyrektorów wydziałów katechetycznych w diecezjach. W związku z powyższym Komisja Wychowania Katolickiego oświadcza, co następuje:

1. Organizowanie w szkołach publicznych nauczania religii wynika z przestrzegania praw człowieka i podmiotowego traktowania rodziny. Dyrektorium katechetyczne Kościoła katolickiego w Polsce z 20 VI 2001 r. stwierdza, że szkoła publiczna służy rodzinie i społeczeństwu, wypełniając zadania wynikające z zasady pomocniczości. Nauczanie religii na terenie szkoły publicznej wynika z podstawowych praw człowieka, zwłaszcza z prawa do wolności religijnej, z prawa do wykształcenia (obejmującego nauczanie i wychowanie) oraz z prawa rodziców do nauczania i wychowania zgodnie z ich przekonaniami religijnymi (n. 83).

2. Wszelkie zmiany odnośnie do organizacji lekcji religii w szkole publicznej winny dokonywać się zgodnie z obowiązującym prawem i w porozumieniu z Kościołami i związkami wyznaniowymi, których nauczanie religii odbywa się w szkole. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 14 kwietnia 1992 r. w sprawie warunków i sposobu organizowania nauki religii w publicznych przedszkolach i szkołach mówi, że do redukcji wymiaru godzin może dojść jedynie za zgodą biskupa diecezjalnego Kościoła Katolickiego albo władz zwierzchnich pozostałych kościołów i innych związków wyznaniowych (§8). Przy jakiejkolwiek zmianie tego Rozporządzenia trzeba pamiętać, że zostało ono wydane na podstawie delegacji ustawowej z art. 12 Ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty. Tam zaś postanowiono, że rozporządzenie określające warunki i sposób organizowania nauki religii ma być wydane przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania w porozumieniu z władzami Kościoła Katolickiego i Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego oraz innych kościołów i związków wyznaniowych. Obowiązuje też zasada dwustronnej regulacji stosunków między państwem a Kościołami i innymi związkami wyznaniowymi, która wynika z art. 25 ust. 4-5 Konstytucji RP. Komisja Wychowania Katolickiego wyraża nadzieję, że wszelkie zmiany w organizacji lekcji religii odbędą się w porozumieniu pomiędzy stroną rządową a Kościołami i związkami wyznaniowymi. Jakiekolwiek zmiany wymagają dialogu, szerokich konsultacji i czasu.

3. Wobec ostatniego projektu Rozporządzenia zmieniającego Rozporządzenie w sprawie oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i znajdującego się w nim zapisu o wyłączeniu oceny z religii/etyki ze średniej ocen oświadcza się, że jest to działanie niesprawiedliwe. Uczeń powinien być wynagrodzony za swoją pracę, a tą nagrodą i docenieniem wysiłku ucznia jest właśnie ocena, która spełnia także funkcję motywacyjną.

4. Wobec zapowiedzi redukcji tygodniowego wymiaru godzin mocno podkreślamy, że wraz z wartością religijną nauczanie religii w szkole ma ogromne znaczenie wychowawcze i mocno wspiera wychowawczą rolę szkoły. Dzięki obecności lekcji religii w szkole może być realizowane integralne wychowanie człowieka włączające jego jakże ważną sferę duchową. Podczas zajęć lekcji religii uczeń otrzymuje cenne wsparcie dla swoich różnorodnych problemów. Jest to szczególnie ważne w obliczu sygnalizowanych dzisiaj licznych kryzysów psychiczno-duchowych uczniów. Dokonuje się też kształtowanie sumień, charakterów i postaw społecznych młodych ludzi. Szkolna lekcja religii wychowuje do takich wartości jak miłość bliźniego, międzyludzka solidarność i potrzeba sprawiedliwości, otwartość na drugiego człowieka i tolerancja, empatia, współpraca i zgoda. Wszystkie te wartości zapisane są w dokumentach programowych dotyczących lekcji religii.

5. Lekcja religii w szkole posiada również wielką wartość kulturową. Pomaga zrozumieć naszą kulturę, która ma korzenie chrześcijańskie. Daje narzędzia poznawcze dla zrozumienia literatury i sztuki. Podstawa programowa i programy nakazują konieczność korelacji lekcji religii z innymi przedmiotami szkolnymi, z językiem polskim, historią, filozofią, etyką, muzyką, plastyką, wiedzą o kulturze, wychowaniem do życia w rodzinie, geografią, biologią w zakresie edukacji zdrowotnej i ekologicznej.

6. Nauczenie religii w szkołach publicznych ma miejsce w 23 krajach Europy i jego obecność jest traktowana jako standard systemów edukacyjnych. W naszym kraju nauczanie religii katolickiej i innych wyznań w momencie wyboru przez ucznia staje się przedmiotem obowiązkowym. Podlega ono nie tylko wszystkim wymaganiom ze strony szkoły, ale przysługują mu również wszystkie prawa tak jak innym przedmiotom. Posiada dobrze przygotowaną podstawę programową, programy, podręczniki i pomoce dydaktyczne. Dlatego krzywdzący i dyskryminujący jest zamiar umieszczania zajęć lekcji religii na pierwszej i ostatniej godzinie, wyłączenia oceny z religii ze średniej ocen i nie umieszczania rocznej oceny z religii/etyki na świadectwie szkolnym.

7. Komisja Wychowania Katolickiego wyraża głęboką obawę o tysiące nauczycieli religii, którzy przy redukcji tygodniowego wymiaru zajęć o połowę mogą stracić pracę i utrzymanie. To wpłynie bardzo negatywnie na ich osobiste życie i losy ich rodzin. Są oni dobrze przygotowani do swojej pracy, posiadają odpowiednie wykształcenie zgodne ze standardami wyznaczonymi przez ministerstwo, a także doskonalą swoje kompetencje na drodze permanentnej formacji. Ich wiedza i doświadczenie są wielokrotnie weryfikowane chociażby podczas procedury awansu zawodowego. Koniecznie trzeba zauważyć wszystkie ich lęki i obawy.

8. Komisja Wychowania Katolickiego wspiera rodziców, którzy pragną, aby ich dzieci mogły mieć nauczanie lekcji religii w szkole, do której uczęszczają. Zarówno rodzice jak i uczniowie widzą dużą wartość formacyjną tych zajęć i organizacyjnie jest dla nich łatwiej, aby te zajęcia odbywały się w szkole.

9. Wyrażamy wielką wdzięczność wszystkim osobom zaangażowanym w dzieło lekcji religii w szkole. Dziękujemy władzom oświatowym i dyrekcjom szkoły za troskę, aby nauczanie religii odbywało się w szkole. Dziękujemy nauczycielom religii, którzy ucząc o Bogu, kształtują ważne i potrzebne postawy moralne. Dziękujemy rodzicom, którzy kierując się wiarą oraz posłuszni swojemu sumieniu, posyłają własne dzieci na lekcje religii w szkole.

W imieniu Komisji Wychowania Katolickiego KEP

+ Wojciech Osial

przewodniczący

Warszawa, dnia 13 lutego 2024 r.

https://katechezatarnow.pl/?p=2730#:~:text=KONFERENCJA%20PRASOWA%20O%20LEKCJI%20RELIGII%20W%20SZKOLE

Z kroniki parafialnej - 10

1962

Rok ten, jak i poprzednie lata, od dnia przybycia ks. Szydłowskiego jest rokiem inwestowania i urządzenia kościoła.

Więcej w zakładce - Z kroniki parafialnej - 10

Dzień Babci i Dziadka

Pamiętajmy w modlitwie o Babciach (dzisiaj) i o Dziadkach (w poniedziałek) z okazji ich święta.

Zachęcam do obejrzenia przez Babcie i Dziadków (z pomocą wnuków) spotu profilaktycznego pt. „ Kochana Babciu, Drogi Dziadku! Z okazji Waszego Święta Policja przypomina” skierowanego do seniorów i opracowanego na okoliczność zbliżających się obchodów Dnia Babci i Dziadka. Spot dostępny jest do pobrania pod adresem: https://pliki.policja.gov.pl/sharing/RO5UY05sW.

Życzenia świąteczne

Wszystkim Parafianom i Gościom życzę, aby Nowonarodzony Jezus przyniósł ze sobą radość, pokój, nadzieję i miłość nam i naszym Rodzinom. Wielu łask od Dzieciątka Jezus w Nowym 2024 Roku. Szczęść Boże! ks. proboszcz

Kolejny etap renowacji kościoła

7 listopada odbył się komisyjny odbiór konserwatorski polichromii ściany pod chórem w nawie głównej oraz empory (balustrady) chóru i elementów stolarki ołtarza Matki Bożej. Koszt prac wyniósł 214 068 zł. Dotacje wyniosły 210 000 zł:

Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego - 90.000 zł,

Fundusz Kościelny (Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji) - 70.000 zł,

Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków w Przemyślu - 50.000 zł,

a 4068 zł to wkład własny parafii.

Więcej zdjęć w zakładce Galeria - Renowacja Chór

Od 1 do 8 listopada można uzyskać odpust dla tych, którzy odeszli do wieczności

Pomóżmy zmarłym

Listopad to miesiąc, który w sposób szczególny poświęcamy tym, którzy odeszli. Pomiędzy 1 a 8 listopada mamy szczególną możliwość pomocy naszym bliskim zmarłym poprzez praktyki odpustowe. Kościół umożliwia nam uzyskanie za nich odpustu – czyli darowania przed Bogiem kary doczesnej za grzechy, zgładzone już co do winy. Mamy więc szansę na to, aby nasi najbliżsi mogli osiągnąć chwałę nieba! W rzeczywistości oznacza to, że poprzez odpust skracamy ich cierpienie w czyśćcu.

Odpust zupełny za dusze w czyśćcu można uzyskać:

* Od południa Wszystkich Świętych i w Dzień Zaduszny – przez nawiedzenie kościoła i odmówienie „Ojcze nasz” i „Wierzę”.

* Od 1 do 8 listopada przez:.

1) Stan łaski uświęcającej, w razie potrzeby spowiedź. Spowiedź nie musi mieć miejsca w tym samym dniu, w którym zyskujemy odpust. Po jednej spowiedzi można zyskać wiele odpustów.

2) Przyjęcie Komunii świętej.

3) Nawiedzenie cmentarza i modlitwę za zmarłych.

4) Modlitwa w intencjach Papieża. Nie za osobę Papieża, ale w intencji, jaką on wyznacza. Nie trzeba jej znać. Wystarczy mieć intencję modlitwy w łączności z papieżem, np. „Ojcze nasz” i „Zdrowaś Maryjo”.

5) Brak przywiązania do jakiegokolwiek grzechu, nawet powszedniego. Nie trzeba zastanawiać się, czy ten warunek jest spełniony, czy nie. To wie Bóg. Ważne jest szczere pragnienie całkowitego odwrócenia się od grzechu.

Zaproszenie do Słotowej

JAN PAWEŁ II. CYWILIZACJA ŻYCIA.

XXIII DZIEŃ PAPIESKI

Życie pełne, obfitujące we wszelkie dobra! Któż z nas nie marzy o czymś takim? Niemożliwe? Oto obietnica Jezusa zapisana w Ewangelii wg. św. Jana: „Ja przyszedłem po to, aby owce miały życie i miały je w obfitości” (J 10, 10). To zapewnienie Jezusa św. Papież Jan Paweł II cytuje już w pierwszych wersetach encykliki poświęconej wartości życia. I przypomniał, że „Ewangelia życia znajduje się w samym sercu orędzia Jezusa Chrystusa”. Od tych pierwszych słów pochodzi sam tytuł Encykliki: Ewangelia życia, Evangelium vitae. Tak, bo życie jest darem od Boga i to jest dla nas Radosna Nowina, Ewangelia.

Bóg udziela nam swoich darów zawsze w obfitości, Jego hojność nie zna granic. Owszem, całe bogactwo Bożego daru życia poznamy w pełni dopiero w wieczności. Pełnia życia człowieka „przekracza znacznie wymiary jego ziemskiego bytowania człowieka, ponieważ polega na uczestnictwie w życiu samego Boga”. Tym niemniej rzutuje ona także na „wielkość i ogromną wartość ludzkiego życia także w jego fazie doczesnej”. Tymi słowami wprowadza św. Jan Paweł II do lektury swojej encykliki na temat Radosnej Nowiny życia i zaprasza do szerzenia cywilizacji życia. Używanej zamiennie z terminem: kultura życia.

Kultura życia z kolei tworzy cywilizację miłości. Jakie to ważne dzisiaj, kiedy za naszą wschodnią granicą toczy się walka o ocalenie życia (jeśli tak będzie jeszcze w październiku 2023), o prawo do życia w wolności i w pełni właściwej dla miłości. Św. Jan Paweł II przestrzegał, że losy naszej cywilizacji zależeć będą od wyniku trwającej konfrontacji między kulturą życia a kulturą śmierci. Przy czym ta druga „kultura” zasługuje na ujęcie w cudzysłów, gdyż jest dokładnym przeciwieństwem tego co to słowo oznacza.

Św. Jan Paweł II wskazał konkretne środowiska, w których cywilizacja życia znajduje swój najbardziej żyzny grunt. Są nimi: rodzina, dzieci i młodzi.

Pierwszym i najważniejszym z nich, zdaniem Papieża Rodziny, jest rodzina. Choć i w rodzinie może dochodzić do bolesnego zderzenia cywilizacji życia z cywilizacją śmierci. Pisał o tym w Liście do Rodzin (nr 10). Papież zdaje sobie sprawę z tego, że „dziecko oznacza dla rodziców nowy trud, nowy zasób potrzeb i kosztów. Stąd też pokusa, ażeby go nie było”. Czasem postrzega się dziecko nie jako dar, ale jako kogoś, kto przychodzi zabierać, zająć miejsce którego i tak coraz mniej jest na świecie.

Czy jednak dziecko naprawdę niczego nie wnosi do rodziny i społeczeństwa? – pyta retorycznie Papież Rodziny. „Trudno temu zaprzeczyć. Dziecko obdarowuje sobą rodzinę. Jest darem dla rodzeństwa i dla rodziców. Dar życia staje się równocześnie darem dla samych dawców”.

W ten sposób także dzieci stają się przekazicielami Ewangelii życia. Przyczyniają się do szerzenia cywilizacji życia. Ewangelia życia staje się niemal Ewangelią dziecka. „Ewangelia jest głęboko przeniknięta prawdą o dziecku. Można by ją nawet w całości odczytywać jako Ewangelię dziecka”. Te słowa napisał w liście do dzieci blisko 75-letni wówczas papież.

Ewangelia dziecka staje się tym samym drogą szerzenia cywilizacji życia. Przywykliśmy sądzić, że zadaniem dorosłych jest ukazywanie dzieciom sztuki życia. Tymczasem może być też odwrotnie: dzieci też mogą czegoś nauczyć dorosłych. Jezus stawia dziecko jako wzór cech, które otwierają także dorosłym drogę do pełni życia w Królestwie Niebieskim. Cechy, które powinny charakteryzować dorosłych, znajdują się w sposób naturalny w dzieciach. Oto ich lista: „Niebo jest dla tych, którzy są tak prości jak dzieci, tak pełni zawierzenia jak one, tak pełni dobroci i czyści” (Jan Paweł II List do dzieci).

Niezwykły urok bije ze słów, którymi Jan Paweł II określał dzieci w czasie Jubileuszu Rodzin w obchodzonym w Rzymie 2000 roku. Porównał dzieci do „wiosny rodziny i społeczeństwa”. Jakkolwiek trudno nam wczuć się w klimat tego porównania w samym środku jesieni, to jednak spróbujmy poczuć coś z jego smaku. A jest nim genialne w swojej intuicji zestawienie wiosennej pory roku i okresu dzieciństwa. O ile wiosna kojarzy się z „atmosferą pełną życia, kolorów, światła i śpiewu”, to dzieci noszą je w sobie w sposób spontaniczny i naturalny. Wiosna, jako pora rozkwitu życia, jest nośnikiem nadziei. Także dzieci są „nadzieją, która rozkwita wciąż na nowo, projektem, który nieustannie się urzeczywistnia, przyszłością, która pozostaje zawsze otwarta. Przychodząc na świat, przynoszą z sobą orędzie życia, które wskazuje na pierwszego Stwórcę życia”.

Nie sposób w tym miejscu nie zadać pytania? Czy ktoś z takim pietyzmem i delikatnością kontemplujący urok dzieciństwa mógł dopuścić się zaniedbań w kwestii ochrony skrzywdzonych dzieci, o co bywa dziś oskarżany? Czy papież tak głęboko zanurzony w „Ewangelii dziecka”, mógł przyzwalać na zabijanie życia wiary w sercach dzieci niosących orędzie życia?

Po okresie dzieciństwa przychodzi młodość, a wraz z nią nowe szanse szerzenia cywilizacji życia. Młodość jest tym etapem życia w którym szczególnie mocno dochodzi do głosu „potencjalność konkretnego człowieczeństwa, w którą wpisany jest jakby cały projekt przyszłego życia”. W „Liście do młodych” (1985), z którego pochodzą te słowa, Jan Paweł II występuje także jako prawdziwy ambasador polskiej kultury. Młodzi z całego świata mogli wyczytać krótki epigramat Zygmunta Krasińskiego o młodości: „młodość … jest rzeźbiarką, co wykuwa żywot cały”, gdyż „kształt, jaki nadaje ona konkretnemu człowieczeństwu każdego młodego człowieka utrwala się w całym życiu”.

W młodych drzemie szczególnie silna „wola życia”, w ich marzeniach i nadziejach. Stąd prośba papieża, aby młodzi stawali się "prorokami życia": „Bądźcie prorokami słowem i czynem, buntując się przeciw cywilizacji egoizmu, która często traktuje człowieka jako narzędzie zamiast jako cel, depcząc jego godność i uczucia w imię korzyści materialnej” (Orędzie na Orędzie na XI Światowy Dzień Młodzieży, Rzym, 31.03.1996). Powtórzy to wezwanie w Orędziu na Dzień Młodzieży 5 lat później. Sam będąc już w podeszłym wieku papież docenił typowe dla młodego wieku pragnienia życia czystego, pięknego, spełnionego: „Drodzy młodzi, niech was nie zadowala nic co jest poniżej najwyższych ideałów! Nie dajcie się zniechęcić tym, którzy rozczarowani życiem nie słyszą głębszych i bardziej autentycznych pragnień ich serca. Macie rację gdy nie godzicie się na nijakie rozrywki, przelotne mody i propozycje, które was umniejszają. Jeśli zachowacie wielkie pragnienie Boga, zdołacie uniknąć przeciętności i konformizmu, tak rozpowszechnionych w naszym społeczeństwie”.

Widzimy z tego pobieżnego przeglądu, jak różnorakie środowiska i etapy szerzenia cywilizacji życia dostrzegał św. Jan Paweł II. To jest zadanie rodziny, to jest piękno dzieciństwa i projekt do urzeczywistniania przez młodych. Ponieważ Bóg powierza człowieka człowiekowi, każdy człowiek jest stróżem swego brata – napisze Jan Paweł II w pierwszych numerach encykliki Evangelium vitae. O ileż bardziej wszyscy jesteśmy wezwani, „aby kochać i szanować życie każdego człowieka oraz dążyć wytrwale i z odwagą do tego, by w naszej epoce, w której mnożą się zbyt liczne oznaki śmierci, zapanowała wreszcie nowa kultura życia, owoc kultury prawdy i miłości”.

Opracował ks. Jarosław Wojtkun

Pomagamy misjonarzom

W miesiącu październiku trwa akcja pomocy misjom przez budowanie studni głębinowych, dzięki zbiórce zużytych (dobrych i zepsutych) przedmiotów codziennego użytku. W tym przypadku chodzi o telefony komórkowe (klawiszowe), smartfony, tablety i laptopy. Będzie je można wrzucać do specjalnego pudełka wystawionego w przedsionku kościoła. Diecezja tarnowska dzięki jej misjonarzom w Afryce wybudowała już 192 studnie głębinowe sfinansowane przez różne podmioty (kolędnicy misyjni, różni ofiarodawcy - w tym księża sercanie, a także Dzieło Misyjne Diecezji Tarnowskiej z funduszu uzyskanego za sprzedaż makulatury i plastikowych nakrętek). Serdecznie zachęcam!

Odpust parafialny i jubileusz 25-lecia święceń kapłańskich ks. proboszcza Piotra Wawrzyniaka

4 czerwca 2023 r. przeżywaliśmy w naszej wspólnocie parafialnej odpust ku czci Trójcy Przenajświętszej. Słowo Boże głosił Ks. Prałat Czesław Haus, proboszcz parafii pw. Miłosierdzia Bożego w Tarnowie. O godz. 11:00 uroczystej sumie połączonej z jubileuszem 25-lecia swoich święceń kapłańskich przewodniczył ks. proboszcz Piotr Wawrzyniak. Po Komunii Św. życzenia ks. Jubilatowi złożyli przedstawiciele parafii, władz państwowych, samorządowych, szkoły podstawowej oraz Stowarzyszenia na Rzecz Rozwoju Wsi Machowa. Następnie ks. Proboszcz złożył podziękowania Panu Bogu za dar powołania kapłańskiego, nieżyjącym już Rodzicom za dar życia, Rodzinie, kapłanom których Pan Bóg postawił na drodze jego życia, wszystkim obecnym na uroczystości Kapłanom, a także Gościom z parafii Straszęcin, Wierzchosławice, Tarnowa (bł. Karolina), Otfinowa, Jodłowej, Tarnowa (Miłosierdzie Boże) oraz Parafianom. Następnie była procesja eucharystyczna wokół kościoła, a po niej odmówiona została Litania do Trójcy Świętej. Uroczystość zakończyła się błogosławieństwem Najświętszym Sakramentem. 

Więcej zdjęć w zakładce Galeria - Odpust i jubileusz

Bardzo serdecznie dziękuje wszystkim, którzy w jakikolwiek sposób przyczynili się do uświetnienia uroczystości odpustowej i jubileuszu 25-lecia moich święceń kapłańskich: Paniom ubierającym kościół, Paniom i Panom sprzątającym kościół oraz otoczenie kościoła i plebanii, liturgicznej służbie ołtarza, Mateuszowi Pyrchla i Kacprowi Świerczkowi za przygotowanie asysty, P. Kościelnemu Janowi Strzała za koordynowanie całej uroczystości, P. Organiście Janowi Łyszczarzowi oraz Uli Strzała i Asi Wywrot za śpiew, Paniom ze Stowarzyszenia na rzecz Rozwoju Wsi Machowa za upieczenie ciast na ręce P. Prezes Haliny Rokosz; druhom OSP na ręce P. Prezesa Waldemara Świerczka; wszystkim, którzy swoją obecnością i modlitwą uświetnili tą uroczystość w kościele i na przyjęciu oraz za ofiary materialne. Wszystkim za wszelkie dobro składam serdeczne Bóg zapłać!

ks. Piotr Wawrzyniak - proboszcz

W ośrodku formacyjno-rekolekcyjnym "Arka" w Gródku nad Dunajcem odbywają się kapłańskie rekolekcje srebrnych jubilatów.

Minęła 25. rocznica święceń kapłańskich duchownych, którzy przyjęli je w tarnowskiej katedrze z rąk ówczesnego biskupa tarnowskiego Wiktora Skworca.

51 nowych księży za wspólne motto kapłańskiego życia przyjęło słowa „In Spiritu Santo” (W Duchu Świętym), które nawiązywało do trwającego wówczas w Kościele powszechnym Roku Ducha Świętego w ramach przygotowań do obchodów jubileuszu 2 tys. lat chrześcijaństwa.

We wtorek 30 maja, 25 lat później, z jubilatami na wspólnej Eucharystii modlił się bp Andrzej Jeż, który przypomniał w homilii, że w dniu święceń do Jana Pawła II został wysłany telegram informujący go o 51 nowych księżach wraz z zapewnieniem, że niektórzy z nich po kilku latach pracy w diecezji będą gotowi wyruszyć „aż na krańce świata”.

Tak się też stało. Obecnie księża wyświęceni 25 lat temu pracują w diecezji, ale także na misjach (Republika Środkowoafrykańska, Peru, Brazylia), w krajach Europy Zachodniej (Czechy, Francja, Niemcy, Norwegia), w Ukrainie, USA i Watykanie.

Bp Jeż podkreślił w homilii, że mimo zmieniających się czasów księża mają ten sam program - nieść innym Chrystusa poprzez głoszone słowo Boże, sprawowane sakramenty i okazywaną wiernym miłość pasterską.

Na zakończenie Mszy św. biskup diecezji tarnowskiej wręczył jubilatom list gratulacyjny.

Rekolekcjonistą głoszącym konferencje i homilie jest ks. prof. Andrzej Michalik, który rozważa treść pytań stawianych przez biskupa kandydatom do święceń, odnosząc się do nauczania kard. Josepha Ratzingera /Benedykta XVI poświęconego kapłaństwu. Duchowny podkreślił w jednej z konferencji, że największym wymaganiem stawianym księdzu jest naśladowanie Jezusa i oddanie swojego życia za zbawienie ludzi. - Taniej się tego nie da zrobić - mówił ks. Michalik.

Tekst : Ks. Zbigniew Wielgosz (redaktor naczelny Tarnowskiego Gościa Niedzielnego)

Zdjęcie: Ks. Grzegorz Zimoń

Święty Janie Pawle II, obrońco wiary, módl się za nami!

Modlitwa za wstawiennictwem św. Jana Pawła II

Święty Janie Pawle, dziękujemy Bogu za Ciebie,
za to, że przeszedłeś z Ewangelią na ustach i w sercu przez ziemię,
przez Ojczyznę, Kościół i świat.
Dziękujemy za twą świętość, za mądrość i odwagę,
za twą modlitwę i apostolską gorliwość, za budzący nadzieję Twój uśmiech;
za wszystkich, których doprowadziłeś do Chrystusa, przyniosłeś pociechę,
niepokój serca, który przyniósł pojednanie.
W Tobie, Janie Pawle, Bóg ukazał piękno i godność człowieka,
stworzonego na Jego obraz i podobieństwo.
Naucz nas, jak być człowiekiem dla Boga i drugiego człowieka.
Janie Pawle, klęknąłeś przy swej chrzcielnicy.
Współpracując z łaską chrztu realizowałeś powołanie do świętości.
Pomóż nam przyjąć i zrealizować to najważniejsze Boże wezwanie.
Janie Pawle, apostole pojednania,
któryś pojednał ze sobą wielu obcych i skłóconych,
nieś pojednanie naszym sercom, rodzinom i narodom.
Nauczycielu, słuchający i głoszący Chrystusową Ewangelię,
ucz nas przyjmować Prawdę Bożej nauki i czynić ją światłem naszego powołania.
Kapłanie, uczestniku wiecznego kapłaństwa Chrystusa,
który przyjąłeś łaskę powołania i święceń, uproś nam świętych kapłanów,
oddanych całkowicie królestwu Bożemu, rozmodlonych, pokornych,
ufnych, gotowych współpracować z duchownymi, osobami konsekrowanymi i świeckimi.
Pasterzu, wpatrzony w Pasterza, który daje życie na krzyżu za swoje owce.
W Tobie odkrywaliśmy Jezusa, Dobrego Pasterza, i razem z Tobą kroczyliśmy za Nim,
ufni, że obronisz nas przed wilkiem, duchem kłamstwa i ciemności.
Wyproś nam ducha gorliwości apostolskiej, ducha odwagi,
aby Chrystus w nas i przez nas wzrastał.
Wierny synu i głowo Kościoła, następco św. Piotra,
umacniaj naszą miłość do mistycznego Ciała Chrystusa, Kościoła;
wspieraj swego następcę, wszystkich pasterzy Kościoła w gorliwości, miłości i jedności.
Dałeś nam przykład miłości do Maryi, Matki Jezusowej i Matki Kościoła.
Od Ciebie chcemy się uczyć zaufania Maryi Niepokalanej,
oddania w duchu „Totus Tuus”, nadziei w godzinie Ogrójca i w ciemności Kalwarii.
Niech Twój przykład samotnej modlitwy, różańca, adoracji
będzie dla nas wskazówką, zachętą i zobowiązaniem.
Tyle razy zwracaliśmy się do Ciebie: „Ojcze, Ojcze święty”.
Twój przykład i Twoje nauczanie niech nam przybliża miłosierne oblicze Ojca,
które odczytywałeś w Chrystusie.
Prosimy za ojców, aby realizowali z miłością swe powołanie.
Niech wspierają kobiety, pomagają im być dobrymi matkami,
otwartymi na nowe życie, będącymi sercem domowego Kościoła.
Janie Pawle, Święty nasz Bracie,
byłeś nam bliski jako człowiek, jako kapłan i papież,
gdy nauczałeś, modliłeś się, cierpiałeś i umierałeś.
I gdy przychodziliśmy do Twego – choćby myślą – grobu.
Pozostaniesz bliski, będziesz nam Bratem Świętym. Bądź z nami. Amen.

Wielkopostne Rekolekcje Parafialne

Niedziela 19 marca

7:15 Msza św. z nauką dla wszystkich

10:30 Msza św. z nauką dla młodzieży

14:30 Gorzkie Żale, a po nich Msza św. z nauką dla wszystkich

Poniedziałek 20 marca

7:00 Msza św. z nauką dla wszystkich

18:00 Msza św. z nauką dla małżonków

Wtorek 21 marca

7:00 Msza św. z nauką dla wszystkich

13:00 Odwiedziny chorych

18:00 Msza św. z nauką dla małżonków

Środa 22 marca

7:00 Msza św. z nauką dla wszystkich

Spowiedź od 15:00 – 18:00 z przerwą o godz. 16:00

18:00 Msza św. z nauką dla wszystkich na zakończenie rekolekcji

OŚWIADCZENIE
PRZEWODNICZĄCEGO KONFERENCJI EPISKOPATU POLSKI
W ZWIĄZKU Z PUBLIKACJAMI DOTYCZĄCYMI
METROPOLITY KRAKOWSKIEGO KARD. KAROLA WOJTYŁY

Święty Jan Paweł II to jeden z najwybitniejszych papieży i największych Polaków. Jego papieskie przepowiadanie, apostolskie wizyty, a także wysiłki dyplomatyczne przyczyniły się do wzrostu duchowego milionów ludzi na całym świecie. Dla nich Papież Polak był i pozostaje moralnym punktem odniesienia, nauczycielem wiary, a także orędownikiem w niebie.

W tym świetle szokujące są próby zdyskredytowania jego osoby i dzieła, podejmowane pod pozorem troski o prawdę i dobro. Autorzy tych dyskredytujących głosów podjęli się oceny Karola Wojtyły w sposób stronniczy, często ahistoryczny, bez znajomości kontekstu, bezkrytycznie uznając tworzone przez Służby Bezpieczeństwa dokumenty za wiarygodne źródła. Nie wzięli przy tym pod uwagę istniejących raportów i opracowań, które rzetelnie ukazują jego słowa i czyny. Członkowie Rady Stałej Konferencji Episkopatu Polski już raz podkreślili (18 listopada 2022 roku), że medialny atak na kard. Karola Wojtyłę, a następnie Papieża Polaka i jego pontyfikat ma swoje głębsze przyczyny.

Chciałbym w tym miejscu wyrazić moje serdeczne podziękowanie tym wszystkim, którzy w ostatnim czasie bronią dziedzictwa i osoby św. Jana Pawła II, który m.in. przyczynił się do wyzwolenia Polski i innych państw spod sowieckiego komunizmu.

To właśnie poczynając od decyzji Jana Pawła II, Kościół podjął zdecydowany wysiłek powołania struktur i opracowania jednoznacznych procedur, by zapewnić bezpieczeństwo dzieciom i młodzieży, należycie ukarać winnych przestępstw seksualnych, a przede wszystkim wspomóc osoby skrzywdzone. Wydając dokument Sacramentorum sanctitatis tutela dla całego Kościoła, który uznaje krzywdę wyrządzoną dziecku w sferze seksualnej za jedno z najcięższych przestępstw, Jan Paweł II zobowiązał wszystkie episkopaty świata do wprowadzenia szczegółowych norm postępowania w takich przypadkach. Była to decyzja ze wszech miar bezprecedensowa i przełomowa.

Obrona świętości i wielkości Jana Pawła II nie oznacza, oczywiście, twierdzenia, że nie mógł on popełniać błędów. Bycie pasterzem Kościoła w czasach podziału Europy na Zachód i blok sowiecki oznaczało konieczność mierzenia się z niełatwymi wyzwaniami. Trzeba też być świadomym tego, że w tamtym okresie obowiązywały, nie tylko w Polsce, inne niż dzisiaj prawa, inna była świadomość społeczna i zwyczajowe sposoby rozwiązywania problemów.

Wzywam zatem wszystkich ludzi dobrej woli, by nie niszczyć wspólnego dobra, a do takiego należy niewątpliwie dziedzictwo Jana Pawła II. Polacy winni pamiętać o błogosławieństwie, jakie Opatrzność dała nam za sprawą tego Papieża.

Warszawa, 9 marca 2023 roku

Abp Stanisław Gądecki
Metropolita Poznański
Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski

Wielki Post - czas nawrócenia i przemiany

Rozpoczęty w Środę Popielcową Wielki Post to najważniejszy okres liturgiczny Kościoła. Jest to czas 40 dni przygotowania i oczekiwania na Śmierć i radosne Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. Wielki Post to czas nawracania. Starajmy się porzucić niewłaściwą drogę życia. Bądźmy otwarci na ludzi i na Boga. Wielki Post to odrzucenie egoizmu, to wyjście z miłością do drugiego człowieka, to poświęcenie dla niego. Wielki Post to czas przebaczenia. Najpierw idź i pojednaj się z bratem! (Mt 5, 20-26).

Pamiętajmy o podjęciu postanowienia wielkopostnego (dla Chrystusa z czegoś rezygnuję, ograniczam, albo staram się lepiej wykonywać swoje obowiązki), uczestnictwie w nabożeństwach pasyjnych (Droga Krzyżowa – piątek, godz. 17:00; Gorzkie Żale – niedziela godz. 14:30), uczestnictwie w Rekolekcjach Wielkopostnych, spowiedzi wiekopostnej. Kościół zachęca nas do spełniania trzech uczynków miłosierdzia: modlitwy, postu i jałmużny.

Czy dobrze przeżyję tegoroczny Wielki Post? To zależy ode mnie!

Zbiórka do puszki dla poszkodowanych w trzęsieniu ziemi w Turcji i Syrii 12.02.

Mając na uwadze Apel Przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski, w najbliższą niedzielę 12 lutego br., w parafiach naszej diecezji zostanie przeprowadzona zbiórka do puszek na pomoc dla poszkodowanych w wyniku trzęsienia ziemi w Turcji i Syrii.

Zachęcamy wszystkich do wsparcia dotkniętych tą klęską żywiołową za pośrednictwem Caritas Diecezji Tarnowskiej caritas.diecezja.tarnow.pl

Obejrzyj relację Dominika Derlickiego z Bejrutu o trzęsieniu ziemi 6.02.2023 r. https://youtu.be/joHcnxLR6JE

Spotkanie opłatkowe

W ubiegłą niedzielę (29.01.) w remizie OSP w Machowej na odbyło się spotkanie opłatkowe, w którym uczestniczyli członkowie Róż Różańcowych, Rady Parafialnej, Akcji Katolickiej, Stowarzyszenia na Rzecz Rozwoju Wsi Machowa oraz druhowie OSP Machowa. Po modlitwie podzieliliśmy się opłatkiem i zasiedliśmy przy stołach z poczęstunkiem. Potem przyszedł czas na wspólne śpiewanie kolęd. Po okresie pandemii spotkanie opłatkowe było okazją do spotkania się w tak licznym gronie (było 46 osób) i rozmowy. Bardzo dziękuję wszystkim obecnym oraz za przygotowanie poczęstunku i sali wszystkim Paniom i Panom.

Z kroniki parafialnej - 9

1961

W roku 1961 parafia nadal wykonywała remonty koło kościoła. w pierwszej kolejności podniesiono i wyrównano dziedziniec kościelny.

Więcej w zakładce - Z kroniki parafialnej-9

Zmarł Papież senior Benedykt XVI

W sobotę 31 grudnia br. zmarł Joseph Ratzinger, papież senior Benedykt XVI. Był 265. Następcą Świętego Piotra i zasiadał na Stolicy Apostolskiej od 19 kwietnia 2005 do 28 lutego 2013 roku. Po ustąpieniu z urzędu ostatnie lata spędził w klasztorze Mater Ecclesiae na terenie Watykanu.

Joseph Ratzinger urodził się 16 kwietnia 1927 r. w Marktl am Inn w diecezji pasawskiej. Dzieciństwo i młodość spędził w Traunstein nieopodal granicy austriackiej. W latach 1946-1051 studiował filozofię i teologię we Fryzyndze i Monachium.

29 czerwca 1951 r. przyjął święcenia kapłańskie. W 1953 r. zdobył stopień doktora na podstawie dysertacji o św. Augustynie, pt. „Lud i Dom Boży w nauce św. Augustyna o Kościele”. Został też wykładowcą dogmatyki i teologii fundamentalnej we Fryzyndze.

W 1957 r. uzyskał habilitację na podstawie rozprawy o św. Bonawenturze pt. „Teologia dziejów u św. Bonawentury”.

W 1958 r. został profesorem kolegium we Fryzyndze. W latach 1959-1966 pracował jako profesor w Bonn.

W latach 1962-1965, podczas Soboru Watykańskiego II, ks. Ratzinger by teologicznym doradcą kard. Josefa Fringsa, abp. Kolonii i przewodniczącego Episkopatu RFN. Współpracował nad ostateczną wersją najważniejszych dokumentów soborowych. Później zajmował ważne stanowiska w Konferencji Episkopatu Niemiec i w Międzynarodowej Komisji Teologicznej w Watykanie.

W latach 1966-1969 wykładał jako profesor w Tybindze.

W latach 1969-1977 był profesorem w Ratyzbonie, gdzie pełnił też funkcję wicerektora uniwersytetu.

25 marca 1977 r. papież Paweł VI mianował go arcybiskupem Monachium i Fryzyngi. Jako zawołanie biskupie obrał słowa: „Współpracownik prawdy”. Sakrę biskupią przyjął 28 maja z rąk biskupa Würzburga – Josefa Stangla, a 27 czerwca został kreowany kardynałem.

25 listopada 1981 r. Jan Paweł II powołał go na prefekta Kongregacji Nauki Wiary, z czym łączyło się również stanowisko przewodniczącego Papieskiej Komisji Biblijnej i Międzynarodowej Komisji Teologicznej.

15 lutego 1982 r. ustąpił z urzędu arcybiskupa Monachium i Fryzyngi.

5 grudnia 1992 r. zaprezentowano w Watykanie Katechizm Kościoła Katolickiego, opracowywany od 1986 r. pod kierownictwem kard. Ratzingera.

W 2000 r. została ogłoszona przez kard. Ratzingera deklaracja „Dominus Iesus” (6 sierpnia) o jedyności i powszechności zbawczej Jezusa Chrystusa i Kościoła.

W 2002 r. został dziekanem Kolegium Kardynalskiego.

8 kwietnia 2005 r. przewodniczył Mszy św. żałobnej papieża Jana Pawła II i od 18 kwietnia kierował obradami konklawe mającego wybrać nowego papieża.

19 kwietnia 2005 r., w drugim dniu zgromadzenia kardynałów, w czwartym głosowaniu, kard. Joseph Ratzinger został wybrany 265. papieżem, przybierając imię Benedykt XVI. Nawiązał nim do „papieża pokoju” Benedykta XV oraz patrona Europy i założyciela zakonu benedyktynów – św. Benedykta z Nursji. Był pierwszym Niemcem na urzędzie papieskim od czasów Wiktora II (1055-57).

Jako papież, Benedykt XVI przyjechał do Polski w dniach 25–28 maja 2006 roku. W czasie swojej podróży apostolskiej odwiedził Warszawę oraz miejsca związane z osobą papieża Jana Pawła II: Częstochowę, Wadowice, Kalwarię Zebrzydowską, Kraków, Oświęcim.

Modlitwa za + Papieża seniora Benedykta XVI

Wszechmogący i wierny Boże, Ty sprawiedliwie nagradzasz robotników Twojej winnicy, Ty ustanowiłeś następcą świętego Piotra i pasterzem całego Kościoła Twojego sługę, naszego papieża emeryta Benedykta, spraw, aby w wieczności radował się owocami Twojej łaski i miłosierdzia, których wiernym szafarzem był na ziemi. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.

Uroczystość Bożego Narodzenia wywodzi swój początek z Jerozolimy. Ustalił się tam zwyczaj, że patriarcha udawał się z Jerozolimy w procesji do Betlejem, odległego o ok. 8 km. W Grocie Narodzenia odprawiał w nocy Mszę świętą. W Rzymie święto Bożego Narodzenia dnia 25 grudnia obchodzono od wieku IV. Kronikarz rzymski, Filokales, w swoim kalendarzu pod rokiem 354 zaznacza: Natus Christus in Betleem Judeæ (Narodził się Chrystus w Betlejem Judzkim). Z tego także czasu mamy fragment homilii papieża św. Liberiusza (+ 366) na Boże Narodzenie. Najdawniejsza wzmianka o tym święcie w Kościele syryjskim pochodzi od św. Jana Chryzostoma. W tymże wieku IV uroczystość Bożego Narodzenia spotykamy w Jerozolimie, w Antiochii, w Konstantynopolu, w Rzymie i w Hiszpanii. W Rzymie zwyczaj ten znany był już za czasów papieża św. Grzegorza I Wielkiego (+ 604). Odprawiano tam nocą pasterkę przy żłóbku Chrystusa w bazylice Matki Bożej Większej; drugą Mszę świętą w godzinach porannych w kościele Zmartwychwstania, gdzie miał rezydencję swoją przedstawiciel cesarza wschodniego; trzecią zaś koło południa w bazylice św. Piotra. W pierwszych wiekach chrześcijaństwa nabożeństwa nocne należały do stałej praktyki Kościoła. Pamiątką jest dzisiejsza Pasterka.

Chrystus narodził się w Betlejem Judzkim. Według świadectwa bardzo wczesnego, bo z wieku II (św. Justyn) Pan Jezus narodził się w grocie skalnej. Cesarzowa św. Helena w 326 roku nad grotą Narodzenia Pana Jezusa wystawiła bazylikę. Kiedy zaś świątynia uległa spaleniu, cesarz Justynian I jeszcze piękniej ją odbudował (w. VI). Pewne zmiany wprowadzili do bazyliki krzyżowcy i taką pozostała po nasze czasy. Grota narodzenia znajduje się pod prezbiterium. We wnętrzu groty są dwa ołtarze: jeden jest na miejscu narodzenia. Pod nim można oglądać gwiazdę z napisem łacińskim: Hic de Maria Virgine Christus natus est (Tu z Maryi Panny narodził się Chrystus). Drugi ołtarz stoi na miejscu żłóbka, który przeniesiony został według podania do Rzymu do bazyliki Matki Bożej Większej. Przy ołtarzu żłóbka katolicy odprawiają w dzień i w noc Msze święte o Bożym Narodzeniu.

Tajemnica Bożego Narodzenia kryje prawdę o tym, że Syn Boży stał się człowiekiem, aby w ciele ludzkim dokonać zbawienia rodzaju ludzkiego za grzech Adama i za grzechy jego potomków: "A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas". Nie przestając być Bogiem, Syn Boży stał się człowiekiem. Jako Bóg jest wieczny, nieskończony, wszechobecny i wszechmocny. Jako człowiek jest ograniczony czasem, przestrzenią i mocą. Jako Bóg jest Panem śmierci. Jako człowiek jest jej poddany.

Ze świętami Narodzenia Pańskiego wiąże się bardzo wiele zwyczajów:

Żłóbek. Podanie głosi, że żłóbek Pana Jezusa został już w wieku V przeniesiony z Betlejem do Rzymu i umieszczony w bazylice Matki Bożej Większej. Na tę pamiątkę co roku pasterkę odprawiano w Rzymie w tymże kościele przy żłóbku Chrystusa. Do rozpowszechnienia zwyczaju budowania żłóbków i szopek najbardziej przyczynił się św. Franciszek i jego synowie duchowi. Najsłynniejsze są szopki toskańskie, sycylijskie i neapolitańskie. W Polsce głośne są szopki krakowskie, prawdziwe arcydzieła sztuki ludowej. Co roku urządza się ich wystawę na Rynku Głównym w Krakowie przy pomniku Adama Mickiewicza.

Jasełka. Od żłóbków łatwo było przejść w średniowieczu do przedstawień teatralnych: początkowo odprawianych po kościołach w formie bardzo prostej jako ilustracja tekstów ewangelicznych, aż po bogato rozbudowane sceny teatralne. Misteria te cieszyły się zawsze wielkim powodzeniem. W wieku XVIII rozpowszechnił się na dworach zwyczaj urządzania jasełek kukiełkowych.

Kolędy. Ten obyczaj wywodzi się od rzymskich kolęd styczniowych, związanych ze świętem odradzającego się słońca. W swej pierwotnej szacie było to życzenie pomyślności w domu i w gospodarstwie. Nie ma narodu katolickiego, który by nie miał własnych kolęd. Gdyby je zebrać wszystkie w całości, powstałoby kilka pokaźnych tomów o bardzo bogatej treści i melodii. Polska należy do krajów, posiadających w swoim dorobku kulturalnym i folklorystycznym ponad 500 kolęd, co stanowi swoisty rekord.

Choinka. Zwyczaj to dawny, pochodzący jeszcze z czasów pogańskich, a rozpowszechniony zwłaszcza wśród ludów germańskich. Kościół chętnie ten zwyczaj przejął jako zapowiedź i znak, jako typ i figurę Jezusa Chrystusa. On był dla rodzaju ludzkiego prawdziwym rajskim drzewem żywota. Na drzewie krzyża dokonał On naszego zbawienia. Na drzewku zawieszamy światła, gdyż Chrystus tak często siebie nazywał światłem. Zawieszamy na drzewku łakocie i ozdoby, aby w ten sposób przypomnieć dobrodziejstwa odkupienia. Zwyczaj ten rozpowszechnił się dzisiaj niemal na całym świecie.

Życzenia i podarki. Zwyczaj to bardzo dawny, sięgający czasów starożytnych, który łączono z nowym rokiem. Jest to piękny symbol zbratania i miłości. Największy powód do radości mają w święta Bożego Narodzenia dzieci. Chrystus bowiem zjawił się w postaci dziecka. Dlatego przede wszystkim dzieci czekają na podarki i prezenty gwiazdkowe.

Zwyczajem świąt Bożego Narodzenia jest również składanie sobie wzajemnie wizyt. Dawniej, gdy święta trwały kilka dni, w pierwszym dniu dobry obyczaj nakazywał spędzać je w zaciszu domowym wśród najbliższych. Dopiero w drugi dzień Świąt szło się w odwiedziny do krewnych i przyjaciół.

Wigilia. Przyjęła się w Polsce w wieku XVIII, stała się powszechną tradycją w wieku XX. Stół zaścielał biały obrus, przypominający ołtarz i pieluszki Pana, pod nim układano siano - dla przypomnienia sianka, na którym spoczywało Boże Dziecię. Jeśli ktoś z rodziny w tym roku przeniósł się do wieczności, zostawiano i dla niego pełne nakrycie. Wierzono bowiem, że w tajemnicy świętych obcowania dusze naszych bliskich w tak uroczystej chwili przeżywają radość Bożego Narodzenia wraz z nami. Dawano również osobną zastawę dla gościa, który w wieczór wigilijny mógł się przypadkowo zjawić. Tego bowiem wieczoru nie mógł nikt być samotny czy głodny. Zwyczajem było również, że cały dzień obowiązywał post ścisły. W czasie wigilii dawano tylko potrawy postne, w liczbie nieparzystej, ale tak różnorodne, by były wszystkie potrawy, jakie się zwykło dawać w ciągu roku. Pan domu lub najstarszy rozpoczynał wieczerzę modlitwą. Potem czytano opis narodzenia Pańskiego z Ewangelii św. Łukasza (rozdz. 2). Następnie po krótkim przemówieniu każdy z domowników brał opłatek do ręki i wspólnie składano sobie życzenia. Z tej okazji także przepraszano się wzajemnie i darowywano sobie urazy. Opłatek jest symbolem Eucharystii, Chleba anielskiego, który w Pasterce wszyscy przyjmują. Tak więc Chrystus narodzony jednoczy wszystkich swoich wyznawców. Po złożeniu sobie życzeń uczestnicy wigilii zabierają się do uczty, po której każdy udaje się do choinki, pod którą znajduje dla siebie prezent gwiazdkowy. Ucztę kończą kolędy, które śpiewa się do Pasterki. Dla podkreślenia, że zwierzęta były również obecne przy Bożym Narodzeniu i spełniały swoją rolę, karmiło się je opłatkiem kolorowym dla odróżnienia od białego, którym dzielili się ludzie. Panowało również w Polsce przekonanie, że zwierzęta w tę błogosławioną noc raz w roku mają przywilej mówić do siebie ludzką mową.

Źródło: Internetowa Liturgia Godzin - Czytelnia

Boże Narodzenie

Uroczystość Wszystkich Świętych i Dzień Zaduszny

W dniu 1 listopada Kościół powszechny obchodzi Uroczystość Wszystkich Świętych – oddaje cześć wszystkim, którzy już weszli do chwały niebieskiej, a wszystkim pielgrzymującym na ziemi wskazuje drogę, która ich starszych braci zaprowadziła do świętości. Przypomina również prawdę o naszej wspólnocie ze świętymi, którzy otaczają nas opieką.

W dniu 2 listopada obchodzimy w Kościele liturgiczne Wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych – Dzień Zaduszny.

2 listopada Kościół wspomina w liturgii wszystkich wierzących w Chrystusa, którzy odeszli już z tego świata, a teraz przebywają w czyśćcu. Przekonanie o istnieniu czyśćca jest jednym z dogmatów naszej wiary. Aby im przyjść z pomocą, przedstawia Panu Bogu modlitwy i odpusty uzyskane przez żyjących, a przede wszystkim Ofiarę Chrystusa uobecniającą się w Mszy świętej.

Od 1 do 8 listopada można uzyskać odpust dla tych, którzy odeszli do wieczności

Pomóżmy zmarłym

Listopad to miesiąc, który w sposób szczególny poświęcamy tym, którzy odeszli. Pomiędzy 1 a 8 listopada mamy szczególną możliwość pomocy naszym bliskim zmarłym poprzez praktyki odpustowe. Kościół umożliwia nam uzyskanie za nich odpustu – czyli darowania przed Bogiem kary doczesnej za grzechy, zgładzone już co do winy. Mamy więc szansę na to, aby nasi najbliżsi mogli osiągnąć chwałę nieba! W rzeczywistości oznacza to, że poprzez odpust skracamy ich cierpienie w czyśćcu.

Każdego dnia możemy uzyskać odpust zupełny za jednego zmarłego, gdy spełnimy wszystkie 5 warunków:

1. spowiedź (stan łaski uświęcającej);

2. przyjęcie Komunii Świętej;

3. modlitwa w intencjach, które poleca Papież;

4. nawiedzenie cmentarza i modlitwa za zmarłych;

5. brak przywiązania do jakiegokolwiek grzechu – nawet lekkiego.

Zakończenie kolejnego etapu prac renowacyjnych

W piątek 28.10.2022 r. odbył się komisyjny odbiór konserwatorski polichromii ściany północno-wschodniej oraz ołtarza Serca Pana Jezusa. Koszt prac wyniósł 137.314 zł.

Zakończyły się prace przy schodach od strony parkingu i plebanii

Zakończyły się prace przy schodach od strony parkingu (2) i plebanii (1). Koszt całości wyniósł 22.586,46 zł.

Nowa Zakładka Cmentarz

Na stronie parafialnej pojawia się nowa Zakładka Cmentarz. Sukcesywnie będą się pojawiały informacje dotyczące spraw cmentarza parafialnego (Regulamin, inwentaryzacja itp.). Na początku Zasady postępowania

obowiązujące przed przystąpieniem do remontu grobowca – nagrobka – mogiły na cmentarzu parafialnym przy Parafii Trójcy Przenajświętszej w Machowej

Z kroniki parafialnej - 8

1960

Rok ten był dla proboszcza ks. Szydłowskiego rokiem jubileuszu 10 - lecia kapłaństwa. Z tej racji urządzono zjazd koleżeński.

Więcej w zakładce Z kroniki parafialnej - Z kroniki parafialnej - 8

Fundacja „Auxilium” od 1 września br. uruchamia bezpłatną ogólnopolską linię wsparcia dla małżonków, rodzin, młodzieży i opiekunów*. W ramach linii wsparcia pod bezpłatnym numerem telefonu 800 800 607 specjaliści tacy jak psycholog, prawnik, seksuolog, psychoterapeuta, terapeuta rodzinny, mediator itp. udzielać będą profesjonalnego wsparcia osobom borykającym się z różnymi trudnościami w życiu rodzinnym i osobistym. Celem infolinii jest ponadto upowszechnienie informacji i kompetencji ukierunkowanych na dobro wszystkich rodzin, niezależnie od ich statusu społecznego i materialnego, a także kształtujących i promujących pozytywny wizerunek małżeństwa jako związku kobiety i mężczyzny, rodziny, macierzyństwa i rodzicielstwa.*Projekt dofinansowany w konkursie Ministra Rodziny i Polityki Społecznej „Po pierwsze Rodzina!”.

Linia wsparcia dla małżonków, rodzin, młodzieży i opiekunów

Nowe schody i kostka do kaplicy cmentarnej

Do kaplicy cmentarnej zostały wykonane w sierpniu nowe schody i kostka. 

Dożynki 2022

14.08.2022 r. przeżywaliśmy w naszej parafii dożynki zorganizowane przez sołtysa P. Jana Strzałę. Rozpoczęły się one Mszą Świętą o godz. 14:00 podczas, której dziękowaliśmy Panu Bogu za plony. We Mszy Św. uczestniczyła Burmistrz Gminy Pilzno P. Ewa Gołębiowska. Poświęcony też został wieniec dożynkowy przyniesiony przez Mariolę Uriasz, Lucynę Strzała, Renatę Żołądź i Grażynę Kapustka. Po Mszy Św. dalsza część dożynek miała miejsce w remizie OSP Machowa. Starostami dożynek byli Renata i Edward Tomasiewicz

Boże Ciało 2022

16.06.2022 r. przeżywaliśmy Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa Pana. Po Mszy o 10:30 poszliśmy w procesji do czterech ołtarzy wokół kościoła.

Więcej zdjęć w zakładce Galeria - Boże Ciało 2

Przyjęcie do LSO i DSM

6 maja podczas Mszy Św. nastąpiło przyjęcie 2 chłopców, Mateusza Wywrota z kl. IV i Wiktora Jurka z kl. II, do grona Liturgicznej Służby Ołtarza oraz 3 dziewczynek, Julii Uryga i Zuzanny Sękowskiej z kl. VII, i Natalii Nylec z kl. VI do grona Dziewczęcej Służby Maryjnej naszej parafii. W czasie homilii przypomniane zostało 10 zasad ministranta oraz 5 zadań Dziecka Maryi. Nowi ministranci i dziewczęta z DSM złożyli swoje przyrzeczenia.

Zachęcamy kolejnych chłopców i dziewczynki do dołączenia w działanie tych grup w parafii!!!

Święto Miłosierdzia Bożego

Pan Jezus obiecał, że każdy, nawet największy grzesznik, jeśli się szczerze nawróci i w święto Miłosierdzia Bożego przyjmie Komunię Świętą, otrzyma łaskę zupełnego odpuszczenia win i kar – powiedziała PAP rzecznik Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia siostra Elżbieta Siepak. Siostra Elżbieta Siepak zaznaczyła, że inspiracją dla ustanowienia święta Miłosierdzia Bożego były objawienia św. Siostry Faustyny Kowalskiej, która zanotowała w „Dzienniczku”, że o jego ustanowienie prosił ją Pan Jezus podczas objawienia w Płocku w 1931 r. – Było to w tygodniu po tym, jak Jezus poprosił ją o namalowanie obrazu z podpisem „Jezu, ufam Tobie”. Spowiednik polecił s. Faustynie, by malowała obraz Jezusa w swojej duszy. Kiedy Faustyna odeszła od konfesjonału, Jezus powiedział jej: „Mój obraz w twojej duszy jest, ja pragnę, by ten obraz namalowany był pędzlem i żeby był poświęcony w pierwszą niedzielę po Wielkanocy. Ta niedziela ma być świętem Miłosierdzia – wyjaśniła siostra. Siostra Siepak podkreśliła, że największą obietnicę Pan Jezus związał z przyjęciem Komunii Świętej w święto Miłosierdzia Bożego. – Jest to obietnica zupełnego odpuszczenia win i kar, czyli łaski tak wielkiej, jaką otrzymujemy w sakramencie chrztu – zauważyła. Jednocześnie zastrzegła, że otrzymanie tej łaski obwarowane jest pewnymi warunkami. – Aby ją otrzymać, należy być wolnym od przywiązania do grzechu, nawet lekkiego. Należy też troszczyć się o postawę zaufania Bogu, czyli pełnienie Jego woli, a także o świadczenie miłosierdzia wobec ludzi przez czyny, słowa i modlitwę – dodała. Zaznaczyła, że chodzi tu o „nawrócenie serca”. – Pan Jezus przekazał przez s. Faustynę, że każdy, nawet największy grzesznik, jeśli się szczerze nawróci i w takiej dyspozycji przyjmie Komunię Świętą, otrzyma tę łaskę. Powiedział, że w tym dniu otwarte są wszystkie upusty Boże, przez które płyną łaski, więc możemy uprosić nie tylko tę szczególną łaskę zupełnego odpuszczenia win i kar, ale wszelkie doczesne dobrodziejstwa, jeżeli są zgodne z wolą Bożą, czyli dobre dla nas w życiu ziemskim i w wieczności – zastrzegła. Rzecznik sanktuarium Miłosierdzia Bożego poinformowała, że Jezus powiedział też s. Faustynie, że „dusza, która w tym dniu przystąpi do spowiedzi i Komunii św., otrzyma łaskę zupełnego odpuszczenia win i kar”. – Jednak analiza teologiczna całej treści „Dzienniczka” pokazuje, że nie chodzi o fizyczne przystąpienie do spowiedzi w tym dniu, ale o to, by ta spowiedź była dobra, abyśmy mieli szczere postanowienie, że nie chcemy grzeszyć. Natomiast Komunia św. musi być przyjęta w tym konkretnym dniu – sprecyzowała. Artykuł opublikowany na stronie: https://naszdziennik.pl/wiara-kosciol-na-swiecie/254677,jutro-swieto-milosierdzia-bozego.html

W Kościele kończy się Wielki Post i zaczyna najkrótszy okres liturgiczny w ciągu roku. Triduum Paschalne Męki, Śmierci i Zmartwychwstania Pańskiego, to szczyt całego roku liturgicznego. Triduum Paschalne to szczyt całego roku liturgicznego. To czas celebracji najważniejszych momentów katolickiej wiary: męki, śmierci i zmartwychwstania Chrystusa. Rozpoczyna się liturgią Eucharystyczną Wieczerzy Pańskiej wieczorem w Wielki Czwartek, a kończy Nieszporami Niedzieli Zmartwychwstania Pańskiego. Oprócz Mszy św. Wieczerzy Pańskiej Święte Triduum obejmuje liturgię Męki Pańskiej w Wielki Piątek oraz liturgię Wigilii Paschalnej, która rozpoczyna się w sobotę po zachodzie słońca.

Wielki Czwartek

Podczas Mszy św. w tym wyjątkowym dniu wspominamy wydarzenia z Ostatniej Wieczerzy w Wieczerniku - ustanowienie sakramentów: Eucharystii i kapłaństwa. Chrześcijanie - zgodnie z poleceniem Jezusa: „Czyńcie to na moją pamiątkę” - sprawować mają te wydarzenia, które On zainicjował. Do tego są powołani szczególnie kapłani, którzy „przez modlitwę i włożenie rąk” w sposób wyjątkowy uczestniczyć będą w jedynym kapłaństwie Jezusa Chrystusa. Kapłaństwo ma też charakter służebny co uwypukla Ewangelia, gdy przypomina o tym, jak Jezus przed wieczerzą umył uczniom nogi. Ten, którego nazywamy „Nauczycielem i Panem” zrobił coś, co zwykle czynił sługa. Podczas Mszy św. rozbrzmiewa bicie dzwonów, które po chwili milknie. Cisza ta świadczy o cierpieniach wydanego na mękę krzyżową Chrystusa. Na zakończenie uroczystości Eucharystia zostaje przeniesiona do specjalnie przygotowanej kaplicy - ołtarza adoracji, zwanej „Ciemnicą”. Tam wierni uczniowie czuwać będą wraz z Jezusem, wspominając Jego samotną modlitwę w Ogrójcu, zdradzieckie pojmanie i pierwsze przesłuchania. Tabernakulum jest opróżnione i otwarte, gaśnie wieczna lampka, a ołtarz, przy którym jeszcze przed chwilą sprawowano Najświętszą Ofiarę, stoi obnażony i pusty. Wchodzimy w czas męki Chrystusa.

Wielki Piątek

Drugi dzień Triduum Paschalnego stanowi Wielki Piątek, w którym wierni przestrzegają ścisłego postu, a także oddają się chwilom zadumy związanej z męką i śmiercią Chrystusa. Jest to czas powagi, smutku, chwili zastanowienia się nad sensem życia i wielkością ofiary poniesionej dla ludzi przez Syna Bożego. Cały dzień trwa adoracja Najświętszego Sakramentu, w kościołach odprawiane są Drogi Krzyżowe. Na pamiątkę śmierci poniesionej przez Chrystusa w czasie Wielkiego Piątku nie odprawia się Mszy św. Obrzędy liturgiczne tego dnia składają się z trzech części: Liturgii Słowa, adoracji Krzyża i obrzędów Komunii św. Podczas wszystkich obrzędów milczą organy i dzwony, zaś surowy charakter wystroju wnętrza kościoła podkreśla pokutny charakter dnia. Mimo takiej surowości, cała liturgia, choć poważna, przepełniona jest nadzieją. Wszystko zaczyna się nietypowo. Ministranci i kapłani wychodzą w ciszy do ołtarza. Nie śpiewa się żadnej pieśni. Cisza mówi znacznie więcej. Przed ołtarzem kapłan pada na twarz. Wszyscy obecni w Kościele klękają. Zbawcze wydarzenia przypomina Ewangelia z której czytany jest opis Męki Pańskiej. Na zakończenie Liturgii Słowa odbywa się wyjątkowo uroczysta modlitwa powszechna. W dziesięciu wezwaniach prosimy Boga, aby miał w opiece cały świat. Rozpoczyna się adoracja Krzyża. Krzyże w kościołach były zasłonięte. W Wielki Piątek ukazuje się je ponownie wiernym. Kapłan odsłania krzyż, śpiewając: „Oto drzewo krzyża, na którym zawisło zbawienie świata”, a wszyscy odpowiadając: „Pójdźmy z pokłonem” i padają na kolana. Przychodzi czas, aby ucałować krzyż Jezusa. Po adoracji Krzyża następuje Komunia św. Wielkopiątkową liturgię kończy przeniesienie Najświętszego Sakramentu do kaplicy, zwanej Bożym Grobem. Monstrancja jest przykryta białym welonem na pamiątkę całunu, którym spowito ciało Jezusa. Tego wieczora i przez cały następny dzień trwa adoracja.

Wielka Sobota - Wigilia Paschalna

Wielka Sobota to czas rozważania Męki i Śmierci Chrystusa. Wierni przez cały dzień przychodzą, aby modlić się przy Grobie Pańskim. Do kościołów, kaplic czy wielu innych miejsc przynoszona jest „święconka” będąca koszykiem wypełnionym potrawami, które obfitują w różne, przypisane im symbole. Warto nadmienić, iż jajka są symbolem nowego życia, baranek - zmartwychwstania Chrystusa, chleb gwarantuje dobrobyt i nawiązuje do Ciała Pana Jezusa, wędlina to symbol dostatku, sól natomiast chroni przed zepsuciem. Poświęconych pokarmów nie należy spożywać tuż po przyjściu do domu - w ogóle nie należy ich spożywać w Wielką Sobotę. Muszą się one zachować do uroczystego śniadania w Niedzielę Wielkanocną, które to rozpoczyna tradycyjne dzielenie się jajkiem oprószonym poświęconą solą. W sobotę wieczorem przeżywamy Liturgię Wigilii Paschalnej rozpoczynającą celebrację Zmartwychwstania. Jest złożona z czterech części. Pierwszą jest Liturgia Światła. Przed kościołem rozpalane jest ognisko, następuje poświęcenie ognia. Na paschale kapłan kreśli symbole, które wskazują na Jezusa, panującego nad czasem i wiecznością. Z zapalonym paschałem procesja wchodzi do nieoświetlonego kościoła. „Światło Chrystusa”: śpiewa kapłan i wszyscy zapalają od paschału swoje świece - znak zmartwychwstania jako nowego światła. Druga część to Liturgia Słowa, która może składać się z dziewięciu czytań. Pokazują one całą historię Zbawienia ludzkości. Do tych treści nawiązuje kolejna część celebracji - Liturgia Chrzcielna. Po błogosławieństwie wody odnawiamy przyrzeczenia chrzcielne i wierni wyrzekają się szatana, sprawcy grzechu i wyznają swoją wiarę. Dawniej większość chrześcijan w tej właśnie chwili przyjmowała chrzest. Natomiast podczas Liturgii Eucharystycznej, spożywamy Ciało i Krew Zbawiciela - pokarm na życie wieczne. Na zakończenie obrzędów odbywa się jeszcze procesja rezurekcyjna. Obrzędy Wigilii Paschalnej stanowią nierozerwalną całość z Wielkanocą i dlatego są bogate w treści liturgiczne i obrzędowe. Na wielkanocny charakter liturgii wskazuje biały kolor szat liturgicznych. Życzeniem Kościoła jest, by obrzędy Wigilii Paschalnej rozpoczynały się wieczorem w sobotę, ale nie wcześniej jak po zachodzie słońca. Źródło: Niedziela sandomierska 12/2013, str. 4-5

12. rocznica katastrofy smoleńskiej

Dzisiaj mija 12 rocznica katastrofy smoleńskiej. 10 kwietnia 2010 r. w katastrofie samolotu, który rozbił się pod Smoleńskiem zginęło 96 osób, w tym prezydent Lech Kaczyński i jego małżonka Maria, najwyżsi dowódcy Wojska Polskiego oraz ostatni prezydent RP na uchodźstwie Ryszard Kaczorowski. Polska delegacja udawała się na uroczystości rocznicowe do Katynia.

Prezydent RP Lech Kaczyński

Żona Prezydenta RP Maria Kaczyńska

DELEGACJA OFICJALNA

1. Pan Ryszard KACZOROWSKI b. Prezydent RP na Uchodźstwie

2. Pan Krzysztof PUTRA Wicemarszałek Sejmu RP

3. Pan Jerzy SZMAJDZIŃSKI Wicemarszałek Sejmu RP

4. Pani Krystyna BOCHENEK Wicemarszałek Senatu RP

5. Pan Władysław STASIAK Szef Kancelarii Prezydenta RP

6. Pan Aleksander SZCZYGŁO Szef Biura Bezpieczeństwa Narodowego

7. Pan Paweł WYPYCH Sekretarz Stanu w Kancelarii Prezydenta RP

8. Pan Mariusz HANDZLIK Podsekretarz Stanu w Kancelarii Prezydenta RP

9. Pan Andrzej KREMER Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych

10. Pan Stanisław KOMOROWSKI Podsekretarz Stanu w MON

11. Pan Tomasz MERTA Podsekretarz Stanu w MKiDN

12. Gen. Franciszek GĄGOR Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego

13. Pan Andrzej PRZEWOŹNIK Sekretarz ROPWiM

14. Pan Maciej PŁAŻYŃSKI Prezes Stowarzyszenia "Wspólnota Polska"

15. Pan Mariusz KAZANA Dyrektor Protokołu Dyplomatycznego MSZ

PRZEDSTAWICIELE PARLAMENTU RP

1. Pan Leszek DEPTUŁA Poseł na Sejm RP

2. Pan Grzegorz DOLNIAK Poseł na Sejm RP

3. Pani Grażyna GĘSICKA Poseł na Sejm RP

4. Pan Przemysław GOSIEWSKI Poseł na Sejm RP

5. Pan Sebastian KARPINIUK Poseł na Sejm RP

6. Pani Izabela JARUGA – NOWACKA Poseł na Sejm RP

7. Pan Zbigniew WASSERMANN Poseł na Sejm RP

8. Pani Aleksandra NATALLI – ŚWIAT Poseł na Sejm RP

9. Pan Arkadiusz RYBICKI Poseł na Sejm RP

10. Pani Jolanta SZYMANEK – DERESZ Poseł na Sejm RP

11. Pan Wiesław WODA Poseł na Sejm RP

12. Pan Edward WOJTAS Poseł na Sejm RP

13. Pani Janina FETLIŃSKA Senator RP

14. Pan Stanisław ZAJĄC Senator RP

OSOBY TOWARZYSZĄCE

1. Pan Janusz KOCHANOWSKI Rzecznik Praw Obywatelskich

2. Pan Sławomir SKRZYPEK Prezes Narodowego Banku Polskiego

3. Pan Janusz KURTYKA Prezes Instytutu Pamięci Narodowej

4. Pan Janusz KRUPSKI Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych

5. Pani Anna WALENTYNOWICZ Działaczka Wolnych Związków Zawodowych

6. Pani Joanna AGACKA-INDECKA

7. PPłk. Zbigniew DĘBSKI

8. Pani Katarzyna DORACZYŃSKA

9. Pan Aleksander FEDOROWICZ

10. Ks. prałat Roman INDRZEJCZYK

11. Pan Dariusz JANKOWSKI

12. Gen. bryg. Stanisław KOMORNICKI

13. Pan Wojciech LUBIŃSKI

14. Pani Barbara MAMIŃSKA

15. Pani Janina NATUSIEWICZ-MIRER

16. Pan Piotr NUROWSKI

17. Ks. Ryszard RUMIANEK

18. Pani Izabela TOMASZEWSKA

19. Pan Janusz ZAKRZEŃSKI

PRZEDSTAWICIELE KOŚCIOŁÓW I WYZNAŃ RELIGIJNYCH

1. Ks. Bp. gen. dyw. Tadeusz PŁOSKI Ordynariusz Polowy Wojska Polskiego

2. Abp gen. bryg. Miron CHODAKOWSKI Prawosławny Ordynariusz Wojska Polskiego

3. Ks. płk Adam PILCH Ewangelickie Duszpasterstwo Polowe

4. Ks. ppłk Jan OSIŃSKI Ordynariat Polowy Wojska Polskiego

PRZEDSTAWICIELE RODZIN KATYŃSKICH I INNYCH STOWARZYSZEŃ

1. Pan Edward DUCHNOWSKI Sekretarz Generalny Związku Sybiraków

2. Ks. prałat Bronisław GOSTOMSKI

3. Ks. Józef JONIEC Prezes Stowarzyszenia Parafiada

4. Ks. Zdzisław KRÓL Kapelan Warszawskiej Rodziny Katyńskiej 1987-2007

5. Ks. Andrzej KWAŚNIK Kapelan Federacji Rodzin Katyńskich

6. Pan Tadeusz LUTOBORSKI

7. Pani Bożena ŁOJEK-MAMONTOWICZ Prezes Polskiej Fundacji Katyńskiej

8. Pan Stefan MELAK Prezes Komitetu Katyńskiego

9. Pan Stanisław MIKKE Wiceprzewodniczący ROPWiM

10. Pani Bronisława ORAWIEC - LOFFLER

11. Pani Katarzyna PISKORSKA

12. Pan Andrzej SARIUSZ – SKĄPSKI Prezes Federacji Rodzin Katyńskich

13. Pan Wojciech SEWERYN

14. Pan Leszek SOLSKI

15. Pani Teresa WALEWSKA – PRZYJAŁKOWSKA Fundacja "Golgota Wschodu"

16. Pani Gabriela ZYCH

17. Pani Ewa BĄKOWSKA wnuczka Gen. bryg. Mieczysława Smorawińskiego

18. Pani Anna Maria BOROWSKA

19. Pan Bartosz BOROWSKI

20. Pan Czesław CYWIŃSKI

PRZEDSTAWICIELE SIŁ ZBROJNYCH RP

1. Gen. broni Bronisław KWIATKOWSKI Dowódca Operacyjny Sił Zbrojnych RP

2. Gen. broni pil. Andrzej BŁASIK Dowódca Sił Powietrznych RP

3. Gen. dyw. Tadeusz BUK Dowódca Wojsk Lądowych RP

4. Gen. dyw. Włodzimierz POTASIŃSKI Dowódca Wojsk Specjalnych RP

5. Wiceadmirał Andrzej KARWETA Dowódca Marynarki Wojennej RP

6. Gen. bryg. Kazimierz GILARSKI Dowódca Garnizonu Warszawa

FUNKCJONARIUSZE BIURA OCHRONY RZĄDU

1. Pan Jarosław FLORCZAK

2. Pan Artur FRANCUZ

3. Pan Paweł JANECZEK

4. Pan Paweł KRAJEWSKI

5. Pan Piotr NOSEK

6. Pan Jacek SURÓWKA

7. Pan Marek ULERYK

8. Pan Dariusz MICHAŁOWSKI

9. Pani Agnieszka POGRÓDKA-WĘCŁAWEK

ZAŁOGA SAMOLOTU

1. Kpt. Arkadiusz PROTASIUK

2. Mjr Robert GRZYWNA

3. Por. Artur ZIĘTEK

4. Chor. Andrzej MICHALAK

5. Pani Barbara MACIEJCZYK

6. Pani Natalia JANUSZKO

7. Pani Justyna MONIUSZKO

Polecajmy ich nieśmiertelne dusze Bożemu Miłosierdziu.

Ojcze nieskończenie dobry, w Twoje ręce polecamy nasze siostry i naszych braci i mocno ufamy, że razem ze wszystkimi, którzy umarli w Chrystusie, będą mieli udział w Jego zmartwychwstaniu. Dzięki Ci składamy, Boże za wszystkie dobrodziejstwa, którymi obdarzałeś swoje sługi w ziemskim życiu i które za ich udziałem nam przypadły. Boże wysłuchaj miłosiernie naszych próśb i spraw, aby bramy raju otworzyły się przed tymi, którzy zginęli w katastrofie smoleńskiej. Daj nam wiarę, że wszyscy się spotkamy z Tobą, Panie i na zawsze połączymy się z naszymi braćmi i siostrami, którzy odeszli. Amen. Ks. Bogdan Bartołd – proboszcz parafii archikatedralnej św. Jana Chrzciciela w Warszawie

Paczka dla Ukrainy

Ks. Zbigniew Pietruszka, dyrektor Caritas Diecezji Tarnowskiej poinformował, że do piątku 25 marca na konto Caritas Diecezji Tarnowskiej wpłynęło prawie 3 mln złotych ze zbiórki w niedzielę 27 lutego i w Środę Popielcową na rzecz pomocy dla uchodźców z Ukrainy. Ponadto parafie naszej diecezji przygotowały prawie 6 tysięcy paczek dla Ukrainy o łącznej wadze ponad 90 ton. Paczki w przyszłym tygodniu zostaną przewiezione do Leżajska, a stamtąd na Ukrainę.

Bardzo dziękuję, jeszcze raz, wszystkim - Nauczycielom ze SP w Machowej, członkom Stowarzyszenia, Strażakom OSP w Machowej oraz osobom prywatnym - za przygotowanie z naszej parafii 6 paczek. Bóg zapłać!

Z kroniki parafialnej - 7

1959

 Parafianie nie ustają w swej ofiarności i za inicjatywą proboszcza ks. Szydłowskiego przejawiają coraz więcej chęci w upiększaniu kościoła oraz poprawy jego funkcjonalności.

Więcej w zakładce Z kroniki parafialnej - Z kroniki parafialnej - 7

W jaki sposób

pomóc Ukrainie?

Ks. Zbigniew Pietruszka, dyrektor Caritas Diecezji Tarnowskiej dziękuje wszystkim, którzy w niedzielę i w Środę Popielcową wsparli zbiórkę na rzecz pomocy dla uchodźców z Ukrainy. Datki zbierali do puszek wolontariusze Parafialnych Zespołów Caritas.

- Chciałbym w imieniu Caritas Diecezji Tarnowskiej i przede wszystkim w imieniu poszkodowanych przez wojnę w Ukrainie, uchodźców, a także tych, którzy pozostali w Ukrainie i tam cierpią z powodu wojny, bardzo serdecznie podziękować wszystkim ofiarodawcom, którzy pospieszyli z pomocą. Ta ofiarność jak wiemy jest ogromna. Mamy dowody, świadectwa, że i tym razem ta ofiarność będzie bardzo duża – dodaje.

Zebrane ofiary zostaną przekazane do Caritas Polska, która jest odpowiedzialna za pomoc międzynarodową, a w części zostaną przeznaczone na pomoc dla uchodźców, którzy już są na terenie diecezji tarnowskiej.

Na stronie internetowej Caritas Diecezji Tarnowskiej znajduje się numer konta, na które można wpłać ofiary. Będą one przeznaczone na pomoc dla uchodźców, którzy są na terenie diecezji oraz na pomoc długofalową dla Ukrainy.

***

Caritas Diecezji Tarnowskiej udostępnia swoje konto bankowe, na które można dokonywać wpłat na w/w cel:

Nr konta PKO BP I O/Tarnów :
71 1020 4955 0000 7302 0097 4683
z dopiskiem: Ukraina

SWIFT: BPKOPLPW
IBAN: PL 71 1020 4955 0000 7302 0097 4683

Warto również odwiedzić stronę: pomagamukrainie.gov.pl

Wielki Post

Wielki Post to trwający 40 dni okres poprzedzający Wielkanoc. Wielki Post rozpoczął się w Środę Popielcową i zakończy tuż przed Triduum Paschalnym.

Symbole Wielkiego Postu

Jakie są symbole Wielkiego Postu? To między innymi liczba 40. Rzeczywiście ma ona bardzo symboliczne znaczenie, bowiem pojawia się w Piśmie Świętym w różnych kontekstach, m.in.:

• Biblijnego potopu – trwał 40 dni,

• Wędrówki Izraela do ziemi obiecanej – 40 lat,

• Czasu, który Mojżesz spędził na górze Synaj – 40 dni.

Najważniejsze jednak, że według ewangelii św. Mateusza – 40 dni na pustyni spędził sam Chrystus, przygotowując się do swej Paschy. Dokładnie tyle dni, ile obecnie trwa Wielki Post poprzedzający Wielkanoc.

Kolejny symbol Wielkiego Postu to popiół, którym w Środę Popielcową posypywane są głowy wiernych.

Jeszcze inne symbole to: nabożeństwa Gorzkich Żali (w naszej parafii w niedziele o 14:30) i Drogi Krzyżowej (w piątki o 17:00).

Kościół zachęca nas do spełniania trzech uczynków miłosierdzia: modlitwy, postu i jałmużny.

Narodowy Dzień Pamięci „Żołnierzy Wyklętych” (Niezłomnych)

Narodowy Dzień Pamięci „Żołnierzy Wyklętych” przypada 1 marca. Tego dnia w 1951 r. w więzieniu na warszawskim Mokotowie, po pokazowym procesie, zostali rozstrzelani przywódcy IV Zarządu Głównego Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość” – prezes WiN ppłk Łukasz Ciepliński („Pług”, „Ludwik”) i jego najbliżsi współpracownicy: Adam Lazarowicz, Mieczysław Kawalec, Józef Rzepka, Franciszek Błażej, Józef Batory i Karol Chmiel. Ich ciała komuniści zakopali w nieznanym miejscu.

Święto, jako wyraz hołdu dla żołnierzy drugiej konspiracji, ustanowione zostało przez Sejm 3 lutego 2011 roku.

Z tej racji Msza Św. o godz. 17:00 sprawowana będzie o zbawienie wieczne dla Żołnierzy Niezłomnych (Wyklętych).

Modlitwa o pokój na Ukrainie

Mając na uwadze powagę sytuacji w naszej części Europy, Biskup Tarnowski zwraca się z prośbą, aby we wszystkich kaplicach i kościołach diecezji tarnowskiej modlić się w czasie Mszy świętych w intencji pokoju na Ukrainie, dodając wezwanie w modlitwie powszechnej, jak i odśpiewując suplikacje na zakończenie celebracji, zwłaszcza podczas Mszy św. niedzielnych i świątecznych.

W diecezji tarnowskiej trwa także krucjata modlitwy w intencji Ojczyzny. To inicjatywa Akcji Katolickiej. Parafie modlą się w wyznaczonym dniu.

W czwartek taka modlitwa będzie w Czyrnej, a w piątek i w sobotę w Krynicy.

Módlmy się o dar pokoju na świecie, a szczególnie na Ukrainie, aby żaden człowiek nie doświadczał koszmaru wojny. Ciebie prosimy…

Z kroniki parafialnej - 6

1958

  Jedynym wydarzeniem parafialnym w tym roku jest zmiana organisty. W dniu 13.II.1958 r. zwolnił się z pracy organistowskiej przy kościele w Machowej p. Jan Wybraniec.

Więcej w zakładce Z kroniki parafialnej - Z kroniki parafialnej - 6

Zmarł Ks. Prałat Franciszek Pacholik

W poniedziałek 3 stycznia o godz. 7.30 odszedł do Pana Ks. Prałat Franciszek Pacholik, wieloletni Proboszcz Parafii pw. św. Bartłomieja w Łękach Górnych.

We wtorek 4 stycznia o godz. 19.15 w celebrowana była Msza św. za Ks. Prałata przez księży z Dekanatu pod przewodnictwem Ks. Dziekana Marka Kuzaka.

W środę 5 stycznia o godz. 16.00 trumna z ciałem Ks. Prałata zostanie przyprowadzona z kaplicy cmentarnej do Kościoła, gdzie o godz. 16.30 odmówiony będzie Różaniec. O godz. 17.00 Ks. Biskup Stanisław Salaterski będzie przewodniczył Mszy św. żałobnej w intencji Ks. Prałata. Po Mszy św. do godz. 21.00 będzie możliwość prywatnej modlitwy przy trumnie ks. Prałata. O godz. 21.00 Apel Jasnogórski, po czym trumna z ciałem Ks. Prałata zostanie przeniesiona do kaplicy cmentarnej.

W czwartek, w Święto Trzech Króli po godz. 10.00 trumna z ciałem Ks. Prałata zostanie przeniesiona do Kościoła i będzie możliwość osobistej modlitwy. O godz. 13.30 zostanie odmówiony Różaniec, a o godz. 14.00 rozpocznie się Msza św. żałobna pod przewodnictwem Ks. Biskupa Ordynariusza Andrzeja Jeża. Po Mszy św. nastąpi odprowadzenie Ks. Prałata na cmentarz parafialny i złożenie ciała w grobie kapłańskim.

Wieczne odpoczywanie racz mu dać, Panie. A światłość wiekuista niechaj mu świeci. Niech odpoczywa w pokoju wiecznym. Amen

Kolędnicy misyjni

Kolędnicy misyjni to przedsięwzięcie, które w diecezji tarnowskiej realizowane jest od 1993 roku. To małe grupy dziecięce lub młodzieżowe składające się przeważne z pięciu osób, które w okresie Bożego Narodzenia odwiedzają parafian w ich domach i mieszkaniach. Kolędnicy ubrani są w stroje nawiązujące do postaci z betlejemskiego Żłóbka oraz do mieszkańców krajów, gdzie posługują tarnowscy misjonarze. Przychodzą oni z życzeniem bożonarodzeniowym, a jednocześnie wykonują scenkę, w której uświadamiają otwierającym domy, że Jezus przyszedł na świat dla wszystkich, a wielu Go jeszcze nie poznało. Wśród nich są dzieci, którym kolędnicy pragną pomagać. Ta pomoc, dzięki ofiarom zbieranym przez nich, przekazywana jest tarnowskim misjonarzom zgłaszającym do realizacji różne projekty, dotyczące głównie codziennego życia najmłodszych, o których wspomniani misjonarze się troszczą.

W naszej parafii 26 grudnia na Mszy o 10:30 Dominika Matyja, Joanna Wywrot przygotowały a Julka, Piotrek, Alan, Aleksy i Wiktor przedstawili scenkę w ramach akcji Kolędników misyjnych oraz zaśpiewali Hymn Kolędników Misyjnych "Co za radość mamy szkołę Sa ka ja se di ne sukul". Bardzo serdecznie dziękuję! Do puszek zebrano 1420 zł, które zostały wpłacone w Wydziale Misyjnym Kurii.

Poniżej warto kliknąć na link przedstawiający projekty związane z Kolędnikami Misyjnymi.

https://misje.diecezja.tarnow.pl/wp-content/uploads/2021/12/Projekty-2021.pdf

Świeca Caritas budzi wrażliwość

Wigilijne Dzieło Pomocy Dzieciom oznacza nadzieję na lepszy los dla setek tysięcy dzieci z rodzin potrzebujących wsparcia. W ramach 28. edycji akcji Caritas Polska przygotowała ok. 2 mln świec, które zapłoną na wigilijnych stołach. Finansowanie wakacyjnego wypoczynku, posiłków, stypendiów oraz wsparcie dzieci w rehabilitacji i leczeniu – to główne cele, którym służą co roku środki zebrane dzięki dystrybucji świec Caritas, prowadzonej w ramach Wigilijnego Dzieła Pomocy Dzieciom. O przeznaczeniu wpływów związanych z Wigilijnym Dziełem Pomocy Dzieciom będą decydować diecezjalne Caritas, uwzględniając lokalne potrzeby. Ponadto w tym roku 10 groszy, uzyskanych dzięki każdej z wigilijnych świec rozprowadzanych w parafiach, zostanie przeznaczone na kompleksowy rozwój placówek dla dzieci w krajach rozwijających się (edukacja, dożywanie).

  Wigilijne Dzieło Pomocy Dzieciom zostało zapoczątkowane przez Caritas w 1994 r. Co roku, podczas adwentu, świece są rozprowadzane w parafiach w całej Polsce. Od blisko 20 lat akcja ma charakter ekumeniczny. Obecnie jest prowadzona przez Caritas wspólnie z Diakonią Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego, Diakonią Kościoła Ewangelicko-Reformowanego oraz Prawosławnym Ośrodkiem Miłosierdzia Eleos. Od początku nawiązuje do idei pustego miejsca przy stole. Światło świecy przypomina Polakom, że na naszą pomoc czekają ci, którzy nas potrzebują.

Adwent - historia i znaczenie

Adwent to okres w roku liturgicznym, który rozpoczyna się od pierwszych Nieszporów w 1 niedzielę Adwentu, przypadającą między 18 listopada a 3 grudnia. Obejmuje cztery kolejne niedziele adwentowe, których liczba nawiązuje do starotestamentowego opisu czterdziestoletniej wędrówki Izraelitów po wyjściu z niewoli egipskiej. Samo słowo „Adwent” jest tłumaczeniem greckich słów: epifaneia i parusia. Termin ten w Rzymie oznaczał oficjalny przyjazd dygnitarza państwowego i objęcie urzędu. Natomiast w języku religijnym oznaczał coroczne przybywanie bóstwa do świątyni. W chrześcijaństwie termin „adventus” stał się synonimem przyjścia Chrystusa w sensie jego Wcielenia (epifaneia), jak też powtórnego przyjścia w chwale (parusia). W V w. na oznaczenie czasu przygotowania do narodzenia Pańskiego spotykamy także określenie: „ante natale Domini” lub „adventus Domini”.

Teksty liturgiczne Adwentu ukazują postacie Starego i Nowego Testamentu, przez których życie i działalność Bóg zapowiadał i przygotowywał świat na przyjście Chrystusa. Adwent to czas radosnego oczekiwania na spotkanie z Jezusem. Oczekiwanie na przyjście Jezusa jest źródłem radości. Jakkolwiek przygotowanie to polega na oczekiwaniu i pokucie, stąd fioletowy kolor szat liturgicznych, to jednak pokuta związana jest z radością. Adwent przypomina nam, że całe nasze życie jest czekaniem.
W polskim Kościele Adwent ubogacony jest nabożeństwem zwanym „roratami”. To wyłącznie polska tradycja. Roraty są Mszą św. wotywna ku czci Najświętszej Maryi Panny. Stanowią dla chrześcijan wezwanie do czujności w oczekiwaniu na przyjście Zbawiciela i gotowości na sąd ostateczny. Nazwa „roraty” pochodzi od pierwszych słów pieśni towarzyszącej rozpoczęciu Mszy św. w okresie Adwentu Rorate coeli de super... (niebiosa rosę spuście nam z góry). Według przekazów historycznych roraty sięgają XII w. Zwyczaj ten przyniosła do Polski prawdopodobnie bł. Kinga z Węgier, żona księcia krakowskiego Bolesława Wstydliwego.

Z odprawianiem Mszy św. roratniej wiąże się zwyczaj zapalenia dodatkowej świecy tzw. roratki. Świeca ta ozdobiona często niebieską wstęgą przypomina nam postać Maryi, która jest dla nas przykładem gotowości na przyjście Mesjasza. Dzisiaj symbolem naszej gotowości na przyjście Jezusa są cztery świece zapalane w kolejne tygodnie Adwentu. Świeca roratnia jest zapalana po otwarciu świątyni i światłem wita wchodzących. Praktykuje się również zwyczaj przynoszenia ze sobą lampionów. Stosunkowo młody, bo znany w Polsce dopiero od ponad 160 lat, jest zwyczaj zawieszania w kościele w czasie Adwentu wieńca adwentowego. Na wieńcu umieszcza się cztery świece (symbol 4 niedziel adwentowych). Światło, zieleń i krąg posiadają swoja wymowę (światło, nadzieja, życie, Bóg). Całość wieńca jest symbolem wspólnoty oczekującej w miłości na przyjście Pana. W Wigilię Bożego Narodzenia 4 palące się świece oznaczają przyjście Jezusa, który jest światłością świata.

źródło: Niedziela legnicka 48/2005

Roraty w naszej parafii są od poniedziałku do piątku o 17:00, a w soboty o 7:30

Z kroniki parafialnej - 5

1957

  Przez pierwsze dwa kwartały roku pańskiego 1957 w parafii nie było ważniejszych wydarzeń godnych odnotowania

Więcej w zakładce Z kroniki parafialnej - Z kroniki parafialnej-5

Narodowe Święto Niepodległości

Przeżywamy 103. Rocznicę Odzyskania przez Polskę Niepodległości. Pamiętajmy o modlitwie za Ojczyznę.

Modlitwa za Ojczyznę ks. Piotra Skargi

Boże, Rządco i Panie narodów,

z ręki i karności Twojej racz nas nie wypuszczać,

a za przyczyną Najświętszej Panny, Królowej naszej,

błogosław Ojczyźnie naszej, by Tobie zawsze wierna,

chwałę przynosiła Imieniowi Twemu

a syny swe wiodła ku szczęśliwości.

Wszechmogący wieczny Boże,

spuść nam szeroką i głęboką miłość ku braciom

i najmilszej Matce, Ojczyźnie naszej,

byśmy jej i ludowi Twemu,

swoich pożytków zapomniawszy,

mogli służyć uczciwie.

Ześlij Ducha Świętego na sługi Twoje,

rządy kraju naszego sprawujące,

by wedle woli Twojej ludem sobie powierzonym

mądrze i sprawiedliwie zdołali kierować.

Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen

Pomóżmy zmarłym!

Listopad to miesiąc, który w sposób szczególny poświęcamy tym, którzy odeszli. Pomiędzy 1 a 8 listopada (a w tym roku decyzją Stolicy Apostolskiej, ze względu na trwająca pandemię, w wybrane 8 dni w ciągu całego miesiąca listopada) mamy szczególną możliwość pomocy naszym bliskim zmarłym poprzez praktyki odpustowe. Kościół umożliwia nam uzyskanie za nich odpustu – czyli darowania przed Bogiem kary doczesnej za grzechy, zgładzone już co do winy. Mamy więc szansę na to, aby nasi najbliżsi mogli osiągnąć chwałę nieba! W rzeczywistości oznacza to, że poprzez odpust skracamy ich cierpienie w czyśćcu.

Odpust zupełny za dusze w czyśćcu można uzyskać:

* Od południa Wszystkich Świętych i w Dzień Zaduszny – przez nawiedzenie kościoła i odmówienie „Ojcze nasz” i „Wierzę”.

* Od 1 do 8 listopada przez (lub w wybrane 8 dni w listopadzie):.

1) Stan łaski uświęcającej, w razie potrzeby spowiedź. Spowiedź nie musi mieć miejsca w tym samym dniu, w którym zyskujemy odpust. Po jednej spowiedzi można zyskać wiele odpustów.

2) Przyjęcie Komunii świętej.

3) Nawiedzenie cmentarza i modlitwę za zmarłych.

4) Modlitwa w intencjach Papieża. Nie za osobę Papieża, ale w intencji, jaką on wyznacza. Nie trzeba jej znać. Wystarczy mieć intencję modlitwy w łączności z papieżem, np. „Ojcze nasz” i „Zdrowaś Maryjo”.

5) Brak przywiązania do jakiegokolwiek grzechu, nawet powszedniego. Nie trzeba zastanawiać się, czy ten warunek jest spełniony, czy nie. To wie Bóg. Ważne jest szczere pragnienie całkowitego odwrócenia się od grzechu.

Uroczystość Wszystkich Świętych

i Dzień Zaduszny

Uroczystość Wszystkich Świętych jest jednym z najbardziej radosnych dni dla chrześcijan. W ciągu roku niemal każdego dnia przypada wspomnienie jednego lub kilku świętych znanych z imienia. Jednak ich liczba jest znacznie większa. Wiele osób doszło do świętości w zupełnym ukryciu. Dlatego 1 listopada Kościół oddaje chwałę wszystkim świętym, tym oficjalnie uznanym i tym nieznanym z imienia.

Uroczystość Wszystkich Świętych zdecydowanie różni się od Dnia Zadusznego (wspomnienia Wszystkich Wiernych Zmarłych), przypadającego 2 listopada. Uroczystość przypadająca 1 listopada wyraża powszechne powołanie do świętości. Wskazuje na hojność Pana Boga i pogłębia nadzieję, że wszelkie rozstanie nie jest ostateczne, bo wszyscy są zaproszeni do domu Ojca. Razem jednak Dzień Wszystkich Świętych i Dzień Zaduszny przypominają prawdę o wspólnocie Kościoła, obejmującej świętych w niebie, pokutujących w czyśćcu i żyjących jeszcze na ziemi. Wśród tych trzech stanów Kościoła dokonuje się, poprzez modlitwę, pamięć czy ofiarę, ciągła wymiana dóbr duchowych. W tej łączności (komunii) wyraża się świętych obcowanie.

Zakończenie kolejnego etapu prac na cmentarzu

W ubiegłą sobotę zakończyliśmy kolejny etap prac na cmentarzu (podmurówki, wycięcie krzewów). Bardzo dziękuję tym wszystkim, którzy pracowali na cmentarzu albo zapłacili dniówkę. Bóg zapłać!

Z kroniki parafialnej - 4

1956

 Z błogosławieństwem Bożym przeżyła parafia ubiegły rok. Z modlitwą ufnie spoglądamy w przyszłość roku 1956.

Więcej w zakładce Z kroniki parafialnej - Z kroniki parafialnej-4

Wyjazd do kina

14.10.2021 r. wyjechaliśmy do kina "Marzenie" w Tarnowie. Uczestniczyły w nim, w większości, osoby zaangażowane w życie parafialne (ministranci, aspiranci, Dziewczęca Służba Maryja, Grupa Młodzieżowa). Na trasie naszego wyjazdu nie zabrakło oczywiście "wizyty" w McDonald' s. Oglądnęliśmy film "Fatima" przypominający objawienia Matki Bożej pastuszkom Hiacyncie, Franciszkowi i Łucji, które miały miejsce od maja do października 1917 r. w Fatimie. Polecamy!!! Kto z nami nie był niech żałuje!!!

Więcej zdjęć w zakładce Galeria - Wyjazd do kina

Koniec kolejnego etapu renowacji kościoła

14.08.2021 r. zostało rozebrane rusztowanie w południowej części kościoła. Dzięki temu możemy podziwiać odnowioną część południową naszego kościoła.

Więcej zdjęć w zakładce Galeria - Kolejna renowacja 1

Dożynki 2021

15.08.2021 r. przeżywaliśmy w naszej parafii dożynki. W czasie Mszy Świętej o godz. 10:30 poświęcone zostały kwiaty i zioła oraz wieniec dożynkowy.

Boże Ciało - 3.06.2021 r.

3.06.2021 r. przeżywaliśmy Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa Pana. Po Mszy o 10:30 poszliśmy się procesji do czterech ołtarzy.

Więcej zdjęć w zakładce Galeria - Boże Ciało 1

Triduum Paschalne i Święta Zmartwychwstania

W Wielki Czwartek 1.04.2021 r. rozpoczęliśmy Triduum Paschalne Mszą święta Wieczerzy Pańskiej o godz. 18:00, a po niej nastąpiło przeniesienie Jezusa do ciemnicy i prywatna adoracja do godziny 21:00

Wielki Piątek trwała prywatna adoracja Jezusa w ciemnicy od godz. 8:00. Drogę Krzyżową przeżywaliśmy o godz. 17:30. Liturgia Wielkiego Piątku rozpoczęła się o godz. 18:00, a po niej śpiewane były Gorzkie Żale i adoracja do godz. 21:00.  

W Wielką Sobotę poświęcenie pokarmów odbyło się na zewnątrz kościoła. Adoracja Jezusa w Grobie trwała od 8:00 do 12:00. Liturgię Wigilii Paschalnej w sobotę rozpoczęliśmy od poświęcenia ognia o godz. 20:00. Po liturgii uczestniczyliśmy w procesji rezurekcyjnej.

Więcej zdjęć w zakładce Galeria - Triduum

Wielki Post i rekolekcje wielkopostne

17.02.2021 r. w środę popielcową rozpoczęliśmy Wielki Post przygotowujący nas do Świąt Zmartwychwstania Pańskiego. W dobrym przygotowaniu do świąt pomogło nam uczestnictwo w nabożeństwach pasyjnych: Drodze Krzyżowej (w piątki o 17:00), Gorzkich Żalach (w niedziele o 14:30) oraz rekolekcjach wielkopostnych (rozpoczętych 4.03.) prowadzonych przez O. Piotra Graduszewskiego, trynitarza.

Święto Niepodległości

11.11.2020 r. przeżywaliśmy 102. Rocznicę Odzyskania przez Polskę Niepodległości. W czasie Mszy Św. modliliśmy się za naszą Ojczyznę.

Zakończenie kolejnego etapu renowacji kościoła

17.10. 2020 r. zostało częściowo rozebrane rusztowanie i mogliśmy oglądać efekt pracy Pani konserwator (sufit nawy głównej przedstawiający Przemienienie Pańskie).

Więcej zdjęć w zakładce Galeria - Kolejna renowacja

Prace na cmentarzu

Od 19.09 do 24.10. 2020 (w kolejne soboty) trwały prace przy montowaniu ogrodzenia na cmentarzu parafialnym.

Więcej zdjęć w zakładce Galeria - Ogrodzenie

Dożynki

15.08.2020 r. przeżywaliśmy w naszej parafii dożynki. W czasie Mszy Świętej o godz. 10:30 poświęcone zostały kwiaty i zioła oraz wieniec dożynkowy. Ze względu na trwającą epidemię dożynki ograniczyły się tylko do Mszy Świętej.

Boże Ciało - 11.06.2020 r.

11.06.2020 r. przeżywaliśmy Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa Pana. Po Mszy o 10:30 odbyła się procesja do czterech ołtarzy.

Więcej zdjęć w zakładce Galeria - Boże Ciało

Odpust parafialny

07.06.2020 r. przeżywaliśmy uroczystość odpustową ku czci Trójcy Przenajświętszej. Uroczysta sumę o godz. 10:30 celebrował i homilię wygłosił ks. Jerzy Borczewski, proboszcz z Pogórskiej Woli.

Więcej zdjęć w zakładce Galeria - Odpust

Peregrynacja relikwii i obrazu św. Jana Pawła II

30 maja 2020 r. o godz. 18.00. rozpoczęliśmy w naszej parafii nawiedzenie obrazu i relikwii św. Jana Pawła II. Po powitaniu modliliśmy się w czasie nabożeństwa majowego i nowenny do Ducha Św. Następnie rozpoczęła się Msza Św. podczas której ks. proboszcz wygłosił homilie o św. Janie Pawle II "Papieski program". Po Mszy Św. był czas na prywatną modlitwę. O 20.30 odmówiliśmy różaniec przygotowany przez członków Akcji Katolickiej. Pierwszy dzień nawiedzenia zakończyliśmy odśpiewaniem Apelu Jasnogórskiego.

          31 maja wierni mogli pomodlić się przy relikwiach od 12 do 14.30. O 14.30 rozpoczęło się nabożeństwo majowe i odmówiliśmy koronkę do Bożego Miłosierdzia. O 15.00 rozpoczęła się Msza Św., po której pożegnaliśmy obraz i relikwie św. Jana Pawła II, zawierzając naszą Ojczyznę i parafię św. Janowi Pawłowi II.

Program peregrynacji relikwii św. Jana Pawła II

 30 maja (sobota)

18:00 - Powitanie obrazu i relikwii św. Jana Pawła II.

18:15 - Nabożeństwo majowe.

18:30 - Msza św. z aktem zawierzenia.

19:15 - 20:30 - Czas na prywatną modlitwę.

20:30 - Różaniec i Apel Jasnogórski

 31 maja (niedziela)

12:00 - 14:30 - Czas na prywatną modlitwę.

                   - od 12:00 – 12:30  osiedle Załaźnica

                   - od 12:30 – 13:00 os. Wieś

                   - od 13:00 – 13:30 os. Zastawie

                   - od 13:30 – 14:00 os. Koło Szosy i Granice

                   - od 14:00 – 14:30 os. Sąsiedzi Plebanii i Borki.

14:30 - Nabożeństwo majowe i Koronka do Miłosierdzia Bożego

15:00 - Msza św. Pożegnanie relikwii i obrazu św. Jana Pawła II.

Więcej zdjęć w zakładce Galeria - Peregrynacja

Pandemia!

Ks. Biskup Ordynariusz, dekretem z dnia 14 marca 2020 r. w związku z wprowadzeniem stanu zagrożenia epidemicznego w Polsce, udzielił wszystkim diecezjanom dyspensy od obowiązku niedzielnego uczestnictwa we Mszy świętej do odwołania. Ograniczył możliwość uczestniczenia wiernych we Mszach świętych (niedzielnych, obrzędowych, w dni powszednie) do osób zamawiających intencje mszalne lub - w wypadku pogrzebu - do najbliższej rodziny. Jednocześnie Ks. Biskup zawiesił wspólnie celebrowane nabożeństwa (Gorzkie Żale, Drogi Krzyżowe, Godzinki, Różaniec, Koronka do Miłosierdzia Bożego i inne) zachęcając do indywidualnego i rodzinnego ich odprawiania.

Opłatek

15 stycznia 2020 r. na zaproszenie ks. proboszcza na plebanii spotkali się przedstawiciele Rady Duszpasterskiej, Parafialnego Zespołu Synodalnego, Caritas, Róż Różańcowych i Akcji Katolickiej na opłatku. Spotkaniu towarzyszyła modlitwa, łamanie się opłatkiem, symboliczna wieczerza i śpiew kolęd.

Więcej zdjęć w zakładce Galeria - Opłatek

Jasełka

Uczniowie ze Szkoły Podstawowej im. Jana Pawła II w Machowej pod opieką nauczycieli wystawili jasełka. Pierwszy raz w czasie wigilii szkolnej 20 grudnia 2019 r., następnie 28 grudnia 2019 r. w Sanktuarium Dzieciątka Jezus w Jodłowej oraz 9 stycznia 2020 r. w szkole dla mieszkańców wsi w obecności Burmistrz Pilzna P. Ewy Gołębiewskiej i Sołtysa P. Jana Strzały.

Więcej zdjęć w zakładce Galeria - Jasełka

Roraty

Od poniedziałku do piątku o godz. 17.00., a w soboty o 7.30. gromadzimy się w naszym kościele na roratach. Wyruszamy w procesji z lampionami.

        W czasie Mszy Św., w czasie kazania, dzieci odpowiadają na pytania dotyczące różnych wizerunków Matki Bożej. Do koszyczka dzieci wrzucają zrobione przez siebie serduszka z dobrymi uczynkami. Jedno serduszko jest losowane przez dzieci i wylosowane dziecko zabiera figurkę Matki Bożej, przy której wieczorem na wspólnej modlitwie gromadzi się rodzina.

Więcej zdjęć w zakładce Galeria - Roraty

Msze Święte

Poniedziałek, wtorek, czwartek - godz. 7:00

Środa, piątek
IV - IX: godz. 18.00; X - III: godz. 17:00

Sobota - godz. 7:30

Niedziela - godz. 7:15, 10:30, 14:30

Kancelaria parafialna

Środa i piątek
po Mszy Św. wieczornej

IV - IX: godz. 18.45

X - III: godz. 17:45

Telefon
14-682-99-44

Konto parafialne

Bank Pekao SA

Nr konta

35 1240 4807 1111 0010 9628 6129